محدودیت صادرات معدنی چین سالانه یک میلیارد دلار بر اقتصاد آمریکا تأثیر می‌گذارد
تحلیل تازه مؤسسه مک‌کواری نشان می‌دهد که محدودیت‌های چین بر صادرات مواد معدنی حیاتی می‌تواند سالانه بیش از یک میلیارد دلار از تولید ناخالص داخلی آمریکا بکاهد.
احسان رنجبران_ پایگاه خبری «معدن نامه»: تحلیلگران مؤسسه «مک‌کواری» اعلام کردند که محدودیت‌های صادراتی چین بر برخی مواد معدنی حیاتی می‌تواند سالانه بیش از یک میلیارد دلار از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده بکاهد، حتی اگر وابستگی واقعی آمریکا به واردات از چین کمتر از آن باشد که تصور می‌شود.
بر اساس این گزارش که با مدل‌سازی تیمی به سرپرستی ریک دوورل اقتصاددان ارشد مک‌کواری انجام شده، اثر محدودیت‌های چین بر چهار عنصر نادر خاکی ساماریوم، لوتسیوم، تربیوم و دیسپروزیم و همچنین گالیم مورد بررسی قرار گرفته است. هر پنج عنصر در فهرست جدید مواد معدنی حیاتی دولت آمریکا قرار دارند. این فهرست اخیراً به ۶۰ ماده افزایش یافته و شامل فلزاتی مانند مس و نقره نیز می‌شود.
در این گزارش آمده است که آمریکا در سال گذشته میلادی به‌طور کامل به واردات ۱۲ ماده معدنی حیاتی وابسته بوده و بیش از ۵۰ درصد وابستگی به واردات ۳۳ ماده دیگر داشته است.
طبق داده‌های مک‌کواری، در سال ۲۰۲۴ ارزش کل تولید معدنی اولیه آمریکا ۱۷.۵ میلیارد دلار و ارزش واردات مواد معدنی آن ۶۵ میلیارد دلار بوده است. چین به‌عنوان رقیب اصلی اقتصادی آمریکا، همچنان بزرگترین تولیدکننده و فرآوری‌کننده این مواد به شمار می‌رود.
تأثیر محدودیت‌های چین
بررسی‌های مک‌کواری نشان می‌دهد که چین سهم چندانی در تأمین مستقیم نیاز آمریکا ندارد و تنها ۳ درصد از واردات معدنی آمریکا (به ارزش ۲ میلیارد دلار) از چین تأمین می‌شود. بزرگترین تأمین‌کنندگان آمریکا در این بخش کانادا (۳۲ درصد)، شیلی (۱۰ درصد)، مکزیک (۸ درصد) و آفریقای جنوبی (۷ درصد) هستند که این موضوع در ظاهر نشان می‌دهد ایالات متحده از وابستگی شدید به چین پرهیز کرده است، اما واقعیت این است که آمریکا همچنان وابستگی بالایی به طیفی از مواد معدنی حیاتی برای صنایع دفاعی و فناوری‌های پیشرفته دارد. به گفته مک‌کواری حدود ۸۰ درصد از ترکیبات و فلزات عناصر نادر خاکی وارداتی هستند که حدود ۷۰ درصد از این میزان از چین می‌آید.
بر پایه این تحلیل، آمریکا در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۷۰ میلیون دلار عناصر نادر خاکی وارد کرده که ۱۲۰ میلیون دلار آن از چین بوده است. از این رو اعمال محدودیت صادراتی چین بر عناصر نادری مانند ساماریوم، لوتسیوم، تربیوم و دیسپروزیم می‌تواند بیشترین تأثیر کوتاه‌مدت را بر اقتصاد آمریکا داشته باشد و موجب کاهش بیش از یک میلیارد دلار از تولید ناخالص داخلی این کشور شود. مک‌کواری افزوده که مهم‌ترین پیامد این اقدام، استراتژیک خواهد بود چراکه چندین صنعت کلیدی در آمریکا به منابع چینی این عناصر وابسته‌اند. در این برآورد همچنین اثر گالیم (فلزی کلیدی در صنعت نیمه‌هادی‌ها) نیز لحاظ شده است.
فرصت استرالیا
مک‌کواری در بخش دیگری از گزارش خود استرالیا را یکی از مقاصد آینده سرمایه‌گذاری در بخش مواد معدنی حیاتی معرفی می‌کند. این کشور به‌تازگی با آمریکا چهارچوب همکاری مشترک در زمینه مواد معدنی حیاتی امضا کرده است.
بر اساس برآورد مک‌کواری، استرالیا بیش از ۱۵ درصد ذخایر جهانی مواد معدنی حیاتی را در اختیار دارد و نزدیک به نیمی از مواد موجود در فهرست حیاتی آمریکا را تولید می‌کند. هرچند تولید این کشور طی پنج سال گذشته به دلیل رکود بازار کاهش یافته، اما انتظار می‌رود این روند با بیش از ۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جدید (تا اکتبر ۲۰۲۴) معکوس شود.
در حال حاضر استرالیا تنها ۲ درصد از واردات مواد معدنی حیاتی آمریکا را تأمین می‌کند، اما تحلیلگران مک‌کواری معتقدند در آینده می‌تواند جایگزین کامل چین در تأمین این مواد برای آمریکا شود.
