یادداشتی از محمدرضا ابراهیمی، مدیرمسئول پایگاه خبری معدن نامه:
روز از نو؛ روزی از نو
نقش پررنگ صنعت فولاد در توسعه کشور، تاثیر این صنعت در تحقق رشد اقتصاد ملی را انکار ناپذیر کرده است و شرایط سخت کشور به واسطه تحریم ها در عرصه بین المللی، زنجیره فولاد را به شدت به سیاستگذاریهای کلان کشور حساس کرده است.
چالش های اخیر در حوزه آب و انرژی، تامین قطعات، تجهیزات و ماشین آلات، مشکلات حوزه حمل و نقل و کمبود زیرساخت ریلی، صدور بخشنامههای خلق الساعه و موانع صادراتی مشکلاتی هستند که به دغدغه های کلیدی این حوزه وسیع تبدیل شده است و تسهیلگری دولت، راهکاری اثربخش برای رفع این چالشهاست.
تسهیلگری از جانب دولت به این حوزه، مجددا کمکی به دولت نیز خواهد بود. فولاد و صنایع معدنی از جمله بخشهای مهم و اثرگذار اقتصاد ایران است که در شرایط سخت و دشوار کنونی، میتواند باری جدی به لحاظ تامین ارز مورد نیاز از دوش کشور بردارد اما شاهد هستیم این مشکلات گاها سالیان سال به عنوان کاهنده روند تولید شرکتها مطرح می شود و همچنان مورد توجه مسئولین برای رفع مشکل، قرار نمی گیرد. تامین انرژی یکی از این معضلات است که هر ساله با نزدیک شدن به فصل گرما با چالش برق و با نزدیک شدن به فصل سرد با چالش گاز نمایان می شود؛ صنعت و بخش خانگی را هم درگیر می کند و تاکنون بخش صنعت به ناچار در برابر نفع بخش خانگی مجبور به عقبنشینی شده و شاهد خاموشی های پیاپی و کاهش روند برنامه تولید بوده اند؛ چالش تأمین گاز به خصوص در فصل زمستان به دلیل افت فشار خطوط انتقال منجر به بالا رفتن میزان عدم نفع و نیز خسارت ناشی از عدم تولید میگردد که نیازمند برنامه مدون و دقیق برای رفع آن است. استفاده از طرحهای سواپ انرژی و نیز ارتقای زیرساخت های بهره برداری و تولید گاز مورد نیاز از مواردی است که باید به صورت جدی به آن توجه کرد. نکته اینجاست که پس از پایان فصل و عبور از مرحله بحران، دوباره شرایط به روال قبل بازمیگردد و هیچ اقدامی در جهت رفع این چالش زیانآور انجام نمی شود. امروز تامین پایدار انرژی از مسائل اصلی صنعت فولاد کشور است و دولت با توجه به ارزآوری، اشتغالزایی و سهم این حوزه از تولید کشور، باید برای این چالش چاره ای می اندیشید موضوعی که از سالی به سال دیگر ماندگار شده و در آخر از دوش دولت به خود تولیدکننده حوزه محول شده است. به عبارتی تولیدکننده ناگزیر است هم بار تولیدی را به لحاظ ماهیت فعالیتش به دوش بکشد، هم وظایف دولت را به سبب ضعف اقدامات دولتی عهده دار شود.