اتمام ذخایر سنگ آهن تا ۱۹ سال آینده/ ۷۷۰۰ معدن تعطیل است

احسان رنجبران_ رئیس انجمن سنگ ایران در خصوص ذخایر سنگ آهن اظهار کرد: اگر تا سال ۱۴۰۴ هیچ اکتشافی صورت نگیرد به اندازه ۱۹ سال ذخیره سنگ آهن داریم اما اگر اکتشاف توسعه یابد این عدد به ۲۵ تا ۳۰ هم افزایش می‌یابد.

بهرام شکوری همچنین در مورد تعطیلی معادن افزود: در حال حاضر ۷۷۰۰ معدن در کشور تعطیل است که ۲۵ درصد از آن‌ها مربوط به بخش سنگ می‌شود.

وی در ادامه تصریح کرد: تأکید ما بر تولید با هدف افزایش صادرات آن هم در شرایطی است که ظرفیت صادرات به‌خوبی وجود دارد و افزایش بازارهای صادراتی می‌تواند دستاوردهای بسیاری برای صنعت و کشور به همراه داشته باشد. سال گذشته، در حوزه سنگ تنها هفت درصد صادرات، معادل ۴ میلیون دلار صورت گرفت که بسیار نسبت به ظرفیت موجود، کم بوده است.

رئیس انجمن سنگ ایران ضمن تأکید بر اینکه نگاه ما در صنعت سنگ، همواره بر تأمین نیاز داخل کشور بوده و هست، خاطرنشان کرد: این مهم نتیجه تحریم‌ها و عدم ارتباط با کشورهای دیگر در گذشته بوده، اما اکنون ارتباط با کشورهای همسایه فراهم است، بایستی از ظرفیت‌های موجود بهره کافی را کسب کرد و برای افزایش بازارهای صادراتی و تولید صادرات محور گام برداشت.

شکوری ضمن تأکید بر اینکه چنانچه نگاه ما به تولید، صادرات‌محور نباشد، محکوم به فنا و نابودی خواهیم بود، گفت: ازاین‌رو بایستی به صادرات سنگ به کشورهای همسایه و منطقه، توجه ویژه‌ای داشت.

وی ضمن اشاره به ارزآوری در صنعت سنگ، خاطرنشان کرد: کل ذخایر سنگ ساختمانی ایران ۳.۲ میلیارد تن است درحالی‌که در بهترین حالت ۱۵ میلیون تن تولید می‌کنیم؛ می‌توان با نوسازی ماشین‌آلات، افزایش تولید صادرات محور را گسترش داشت و به سهم صادرات پنج میلیارد دلاری دست پیدا کنیم.

رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق ایران گفت: کل ذخایر سنگ ساختمانی ایران ۳.۲ میلیارد تن است درحالی‌که در بهترین حالت ۱۵ میلیون تن تولید می‌کنیم. همه نوع سنگ تزئینی ساختمانیِ دنیا در ایران وجود دارد و ایران رتبه پنجم تولید و رتبه اول مصرف سنگ را در جهان دارد.

شکوری در انتها تصریح کرد: وضع عوارض صادرات در حقیقت تنبیه تولیدکننده محصولات معدنی در سراسر زنجیره تولید است؛ همان‌طور که اشاره شد، اگر صنعت سنگ ایران به سمت صادرات حرکت نکند، محکوم به فناست. این در حالی است برای سنگ در ساختمان جایگزین‌های زیادی وجود دارد و ممکن است در آینده دیگر تقاضایی برای آن وجود نداشته باشد.