بهرامن، رئیس خانه معدن ایران مطرح کرد:
یکی از نگاههای ما برای حضور در عرصه رقابت بینالمللی نگاه زیستمحیطی است
شیوا نیک وظیفه- به گفته رئیس خانه معدن ایران اگر از شرایط پیرامون همچون جنگ اوکراین و روسیه استفاده نکنیم فرصتسوزی کرده ایم.
بهرامن عنوان کرد: اکنون برای قیمت تمام شده فولاد دارای مزیت هستیم چرا که مواد معدنی و انرژی به میزان مطلوبی در کشور موجود است و اگر ما از این مزیت درست استفاده نکنیم به دلیل سوءمدیریت است که این عامل در نهایت منجر به تصمیمات نادرست و اعمال وضع عوارض صادراتی میشود.
وی افزود: اگر در بخش فولاد یک متولی داشتیم در حال حاضر عوارض صادراتی با این شرایط اعمال نمی شد.
رئیس خانه معدن ایران تصریح کرد: فولاد را نه برای الان بلکه برای ۲۰۳۵ باید برنامه ریزی کرد. اینکه بر تولید و افزایش ظرفیت آن در معدن و صنایع معدنی تاکید می شود پس زیرساختهای لازم نیز باید برای این هدف آماده شود. در فولاد اصلا بحث خصوصی و دولتی نیست و انرژی یک بخش ساختاری در صنعت فولاد است. عوارض پلکانی قطعا به نفع بخش فولاد کشور نیست چرا که منجر به از میان رفتن این مزیت خواهد شد. در این مسیر یکی از نگاههای دیگر ما برای حضور در عرصه رقابت بینالمللی نگاه زیستمحیطی است.
بهرامن خاطرنشان کرد: صنعت فولاد یک صنعت استراتژیک است که همه ما در کنار هم آن را پیش میبریم. ما با وضع عوارض پلکانی بر صادرات آسیب دیدیم اما هیچ کس نتوانست آن را توجیه کند. محور سیاستگذاریها امروز باید تولید ملی باشد، چراکه اگر تولید ملی شتاب بگیرد بسیاری از مشکلات حل خواهد شد و در این راستا نگاه به مدیریت در عرصه تولید ضروری است.
وی افزود: اما اتفاق دیگری در تصویب بودجه ۱۴۰۱ افتاده است که گویا کسی متوجه آن نشد. در آنجا تاکید شده باید مجددا بررسی شود که حقوق دولتی که بخش صنعت و معدن می دهند کم است و گویا باید بیشتر شود.
وی یادآور شد: ظرفیتهای معدنی کشور همواره بهعنوان اهرم قابلاتکا و زیربنای تولید، اشتغال، ارز آوری و ارزش آفرینی کشور، امروز و در سالهای آتی شناخته میشود و برای توسعه آن بهتر است به دنبال ایجاد زیرساختهای لازم باشیم.
رئیس خانه معدن ایران اظهار داشت: نقشه راه معدن باید توسط تمام تشکل ها دنبال شود. توجه به بخش اکتشاف و نحوه تعامل با دانشگاه ها و … توسط این بخش باید پیگیری شود و یک مقیاس نسبت به سال گذشته در این بخش داشته باشیم. باید نگاه مدیریتی بر واگذاری های بخش معدن حاکم شود چرا که ما هیچگاه به دنبال مالکیت بخش معدن نبوده و نیستیم.
.
.
.
.
.
.
.
.