چگونه آمریکای لاتین میلیاردها دلار فلزات ارزشمند را هدر می دهد
بر اساس گزارش جدید حول محور برنامه چرخه های پایدار که توسط دانشگاه سازمان ملل متحد و موسسه آموزش و تحقیقات سازمان ملل متحد انجام می شود، آمریکای لاتین فرصت بزرگی برای بازیابی مواد با ارزش از زباله های الکترونیکی دارد اما آنها را به زباله می اندازد.
داده های جمع آوری شده در این گزارش نشان می دهد که زباله های الکترونیکی تولید شده در منطقه در سال 2019 حاوی 7000 کیلوگرم طلا، 310 کیلوگرم فلزات کمیاب، 591 میلیون کیلوگرم آهن، 54 میلیون کیلوگرم مس و 91 میلیون کیلوگرم آلومینیوم بوده که نشان دهنده حدود 1.7 میلیارد دلار مواد خام ثانویه است.
این پرونده همچنین نشان می دهد که زباله های الکترونیکی در 13 کشور آمریکای لاتین بین سال های 2010 تا 2019، به میزان 49 درصد افزایش یافته است که تقریباً به اندازه ی میانگین جهانی است. مسئله این است که فقط 3٪ مقدار جمع آوری شده به طور ایمن مدیریت شد.
در واقع، از 13 کشور شرکت کننده، تنها بولیوی، شیلی، کاستاریکا، اکوادور و پرو قوانین خاصی را برای سیستمهای پسماند الکترونیکی و مسئولیت توسعه یافته تولیدکننده (EPR) با تمرکز بر مقررات زباله الکترونیکی وضع کردهاند. بقیه کشورها دارای چارچوب های قانونی و نظارتی برای مدیریت عمومی زباله هستند.
در سال 2019، زباله های الکترونیکی تولید شده توسط 206 میلیون شهروند در 13 کشور تحت بررسی به 1300000 تن رسید که وزن آن برابر با 670 کیلومتر خط کامیون های 40 تنی با بار کامل است. رقم قابل مقایسه در سال 2010، 900000 تن بود که توسط حدود 185 میلیون شهروند تولید شد.
این مطالعه نشان داد که یک سوم زباله های الکترونیکی منطقه را تجهیزات کوچکی مانند مایکروویو، کباب پز و توستر، بلندگوها، دوربین ها تشکیل می دهند. دسته های بعدی تجهیزات بزرگی مانند ماشین ظرفشویی، ماشین لباسشویی، اجاق گاز و سیستم های گرمایش مرکزی و همچنین تجهیزات تبادل دما مانند یخچال، فریزر، تهویه مطبوع و پمپ های حرارتی هستند.
ارزیابی سازمان ملل نشان میدهد که در حالی که بازیافتکنندگان غیررسمی برخی از عناصر ارزشمند را از زبالههای تجهیزات الکترونیکی و الکتریکی انتخاب میکنند، ۹۷ درصد بهطور نادرست مدیریت میشوند و تنها ۳ درصد مشخص است که در تأسیسات با استفاده از روشهای سازگار با محیط زیست جمعآوری و درمان میشوند.
از میان کشورهای مورد ارزیابی، کاستاریکا با 8 درصد یا 1 کیلوگرم به ازای هر ساکن از کل زباله های الکترونیکی تولید شده خود، بالاترین جمع آوری زباله های الکترونیکی را دارد و پس از آن شیلی با 5 درصد یا 0.4 کیلوگرم به ازای هر ساکن قرار دارد.
علاوه بر مواد با ارزش، مواد سمی نیز در زباله های الکترونیکی منطقه یافت شد. این مواد شامل حداقل 2200 کیلو جیوه، 600 کیلو کادمیوم، 4.4 میلیون کیلو سرب، 4 میلیون کیلو بازدارنده شعله برومه و 5.6 مگاتن معادل گازهای گلخانه ای است.
در این گزارش آمده است که این عناصر “در داخل منطقه، ضعیف مدیریت می شوند و به ثمر نمیرسند و خطرات مختلفی را برای ثبات یک محیط سالم ایجاد می کنند.”
با توجه به این وضعیت، این سند از همه کشورهای آمریکای لاتین میخواهد که یک چارچوب قانونی و سیاستی قوی با تمرکز بر مدیریت سالم زیستمحیطی زبالههای الکترونیکی و آلایندههای آلی پایدار موجود در زبالههای الکترونیکی معرفی و اجرا کنند، یا سیستمهای موجود را با هدف کارآمدتر و مؤثرتر نظارت و تقویت کنند.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.