واردات ماشین آلات معدنی قربانی بخشنامههای متناقض
محسن سید صالحی، کارشناس ماشین آلات معدنی و عمرانی گفت: امکان واردات ماشین آلات معدنی به دلیل محدودیت‌های زیاد و بخشنامههای متفاوت و متناقض سخت شده است، همچنین با بالا رفتن قیمت ارز و با توجه به پایین بودن نرخ پیمانکاران معدنی، صاحبان معادن به خصوص معادن کوچک‌مقیاس امکان تعویض این ماشین آلات را ندارند.
به گزارش پایگاه خبری معدن‌نامه به نقل از ایراسین، وی اظهار کرد: وضعیت واردات ماشین آلات معدنی به خاطر محدودیت‌های زیاد سال‌های گذشته و بخشنامههای متفاوت و مغایر سخت شده و وضعیت ماشین آلات خوب نیست چرا که عمر متوسط ماشین آلات بالا رفته و جایگزین کردن آن‌ها سخت است، همچنین با بالا رفتن قیمت ارز و با توجه به پایین بودن نرخ پیمانکاران معدنی، صاحبان معادن به خصوص معادن کوچک‌مقیاس امکان تعویض این ماشین آلات را ندارند.
وی گفت: قیمت‌ها به دلیل ممنوعیت‌های زیاد واردات بالا رفته و هدف حمایت از تولید داخلی است اما عملاً در داخل تولید ماشین آلات معدنی نداریم. اکنون برای ماشین‌هایی که تولید داخل دارند و می‌خواهیم مشابه آن را وارد کنیم باید ۵۰ درصد را از داخل خرید و ۵۰ درصد را وارد کنیم که بخشنامه‌ای عجیب است و عملا هپکو هم که قبلا شرکتی توانمند بوده توانایی‌های سابق را ندارد و این شرکت به خاطر مسایل گردش مالی، تحریم‌ها و عدم ارتباط با شرکت‌های خارجی توان تولید ندارد، به طور مثال در ماه‌های گذشته تولید این شرکت‌ها کم بوده است.
این کارشناس ماشین آلات معدنی و عمرانی افزود: این بخشنامه‌ها به نوعی ممنوعیت واردات است و تنها باعث سردرگم شدن شرکت‌ها می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: هپکو بیش از ۲۰ تا ۳۰ ماشین در سال جاری تولید نکرده که این نیاز یک معدن کوچک را هم تامین نمی‌کند و هپکو امکان تولید ماشین‌آلات برای معادن بزرگ را ندارد و البته شرکت‌های دیگر نیز در این زمینه فعال هستند اما به طور کلی ما تولیدکننده ماشین معدنی نیستیم و تا حدی ماشین‌آلات عمرانی و راهسازی تولید می‌کنیم.
سید صالحی در خصوص برنامه وزارت صمت برای برقراری ارتباط با کشور بلاروس و واردات ماشین آلات از این کشور گفت: تا سال ۹۷ و پیش از تحریم‌های ترامپ وضعیتی عادی داشتیم و این اتفاقات محدودیت‌هایی را برای شرکت هایی نظیر بلاز ایجاد کرد. بعد از سال ۹۷ تعداد ماشین‌های وارد از این کشور کم است و بعد از شروع جنگ روسیه و اوکراین این تحریم‌ها شامل بلاروس هم شده و الان این کارخانه‌ها در تولید ماشین آلات در محدودیتی شدید قرار دارند و شاید تنها بتوانند تعهد چند سال گذشته خود را تولید کرده و امکان ایجاد تعهد جدید را ندارند که این روند ممکن است تا پایان جنگ روسیه و اوکراین ادامه داشته باشد.
وی تأکید کرد: بلاروس در بخش کشاورزی می‌تواند همکاری خوبی با ایران داشته باشد اما در صنعت نمی‌تواند با ایران همکاری قدرتمندی داشته باشد.
.
.
.
.
.
.
.
