زیان پنهان فولادی‌ها، خطری برای پیش‌برد طرحهای توسعه
طهمورث جوانبخت، مدیرعامل مجتمع فولاد خراسان محدودیت ذخایر سنگ آهن، عملکرد ضعیف دولت در تامین انرژی صنایع، کمبود تجهیزات حمل و نقل، دخالت دولت در نحوه فروش و قیمت‌گذاری محصولات فولادی را اصلی‌ترین موانع توسعه تولید فولاد کشور معرفی کرد.
به گزارش پایگاه خبری معدن نامه؛ مدیرعامل شرکت مجتمع فولاد خراسان در تشریح چالش‌های توسعه صنعت فولاد کشور گفت: توسعه صنعت فولاد در حال حاضر بیش از هر چیز نیاز به ماده اولیه دارد.
وی افزود: با این حال واردات سنگ آهن در کل راهکار درستی برای تامین ماده اولیه نیست، زیرا هزینه سنگ به اضافه هزینه حمل آن قیمت تمام شده را افزایش می‌دهد به این دلیل که هم مسافت کشور از مبادی وارداتی زیاد است و هم مشکل تحریم‌ها و مبادلات مالی را داریم. در نتیجه بهترین راهکار بهره‌برداری از ذخایر احتمالی و سرمایه‌گذاری در این امر است.
طهمورث جوانبخت تصریح کرد: برای رسیدن به چشم انداز ۵۵ میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴ نیاز به استخراج ۱۶۰ میلیون تن سنگ آهن در سال وجود دارد اما اکنون در بهترین حالت سالانه ۱۰۰ میلیون سنگ استخراج می‌شود.
۱۶۰ روز بحران انرژی در سال گذشته
این مدیر جوان فولادی کشور پس از تامین سنگ آهن به موضوع انرژی پرداخت و کمبود آن را مانعی دیگر بر سر توسعه صنعت فولاد کشور عنوان کرد. او گفت: فولادسازان امروز با مشکل قطعی برق در تابستان و قطعی گاز در زمستان روبهرو هستند و این مشکل هر سال نسبت به سال پیش شدت بیشتری پیدا می‌کند.
جوانبخت همچنین از ۱۰۰ روز قطعی گاز و ۶۰ روز قطعی برق فولاد خراسان در سال گذشته خبر داد.
ضعف لجستیک در زنجیره آهن و فولاد کشور
مدیرعامل فولاد خراسان به کمبود تجهیزات حمل و نقلی نیز پرداخت و در این باره گفت: تجهیزات کنونی توان پاسخگویی به نیاز شرکت‌های فولادی را ندارد.
وی افزود: این شرکت‌ها واگن و کشنده کافی برای انتقال مواد اولیه به واحدهای تولیدی در اختیار ندارند و یا به دلیل کافی نبودن این تجهیزات نمی‌توانند به موقع پاسخگوی تعهدات صادراتی خود باشند. در حالی که همزمان با مازاد محصولات میانی روبهرو هستند و در این شرایط توسعه صادرات اهمیت ویژه دارد.
آغشته شدن بازار فولاد به انواع دستورالعمل‌ها و قیمت‌گذاری‌های دستوری
مدیرعامل فخاس همچنین به توزیع فولاد از کانال بورس کالا ایراد وارد کرد و در این باره توضیح داد: بورس محلی برای کشف قیمت است و این نهاد در همه دنیا به همین منظور به کار می‌آید؛ بنابراین محلی برای توزیع کالا نیست، در حالی که در ایران توزیع به گردن بورس کالا افتاده است.
وی افزود: از سوی دیگر بازار فولاد آلوده به انواع دستورالعمل‌ها و قیمت‌گذاری‌های دستوری است. دستور قیمت‌گذاری از سوی دولت به شرکت‌های فولادی آنها را مجبور می‌کند با قیمت‌های غیراقتصادی نسبت به قیمت‌های تمام شده و بدون برخورداری از حاشیه سود متعارف محصول خود را عرضه کنند، این مساله شرکت را مبتلا به زیان پنهان می‌کند. در پی تحمل این زیان، شرکت‌ها در تامین مالی طرحهای توسعه‌ای به مشکل برمی‌خورند.
.
.
.
.
.
