دلایل افزایش تولید فولاد در ۲ماه گذشته

به گزارش پایگاه خبری معدن‌نامه به نقل از ایمیدرو، آقاجانلو در برنامه میز اقتصاد شبکه خبر با عنوان«الزامات حفظ رتبه نخست رشد تولید فولاد» تصریح کرد: اگرچه در ماه هایی از سال گذشته قطعی برق و گاز برای واحدهای فولادسازی و آهن اسفنجی چالش ایجاد کرد اما این شرکت‌ها توانستند با مدیریت صحیح زمان تعمیرات (در دوره قطعی برق و گاز) شرایط رشد تولید را ایجاد کنند. علاوه بر این تامین به موقع خوراک کارخانه‌ها (کنسانتره و گندله سنگ آهن)، افزایش تولید فولاد در دو ماه پایانی سال شمسی یا دو ماه ابتدایی سال جدید میلادی را رقم زد که در گزارش اخیر انجمن جهانی فولاد منعکس شد.

وی ادامه داد: اکنون نیز تولید با همین روند ادامه دارد تا در زمان اوج مصرف برق و پس از آن گاز، کاهش تولیدات، جبران شود.

دوکارخانه فولاد وارد مدار تولیدی می‌شوند
مدیرعامل شرکت ملی فولاد گفت: تا پایان سال دو کارخانه فولادسازی سفید دشت و نی‌ریز وارد مدار تولید می‌شوند و سپس در پایان امسال یا ابتدای سال آینده کارخانه جدید فولاد قائنات به بهره‌برداری می‌رسد.

آقاجانلو به الزامات رشد تولید اشاره کرد و اظهارکرد: در زنجیره فولاد حوزه اکتشاف تا احداث واحدهای فرآوری و همچنین تامین زیرساخت‌ها نقش چشمگیری در رشد تولید دارند. به گفته وی، اکتشافاتی که طی چند سال اخیر از سوی مجموعه ایمیدرو و شرکت‌های تابعه انجام شد طی ۳۰ سال اخیر بی‌نظیر بوده است. وی افزود: این سازمان بر اساس قانون رفع موانع تولید، در عمل تولید معادن را در اختیار بخش خصوصی قرار داده و همین امر سبب افزایش تولید معادن شده است.

مدیرعامل شرکت ملی فولاد همچنین توسعه زیرساخت‌ها را حیاتی خواند و گفت: تامین به موقع گاز، برق، آب و توسعه جاده، بنادر و حوزه ریلی، جزو نیازهای اصلی رشد تولید زنجیره فولاد محسوب می‌شود.

به گفته وی، در حالی که افزایش ظرفیت تولید تا مرز ۵۵ میلیون تن به ۵ میلیارد دلار نیاز دارد، برای توسعه بخش زیربناها ( به جز گاز) نیاز به حدود ۱۰ میلیارد دلار سرمایه است.

آقاجانلو یادآور شد: زمانی که شرکت‌های فولادی مجوز برق دریافت کردند مشکلی برای درصد مصرف اعلام نشده بود اما در زمان پیک مصرف، فولادسازان تنها بخشی از برق مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند که این امر تولید را در برخی ماه‌ها دچاز مشکل می‌کند.

مدیرعامل شرکت ملی فولاد در عین حال اظهارکرد: تعدادی بسته سرمایه‌گذاری برای تامین و توسعه زیرساخت‌ها (تامین برق، آب و توسعه خطوط ریلی) با مشارکت شرکت‌های بزرگ معدنی و صنایع معدنی تعریف شده است.

در این برنامه، کیوان جعفری طهرانی کارشناس ارشد زنجیره فولاد نیز به دلایل افزایش رشد تولید و همچنین ضرورت استفاده از نیاز اروپا به صادرات فولاد اشاره کرد.

زنجیره فولاد باید دارای مدیریت واحد باشد
امیر صباغ، مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه‌گذاری ایمیدرو در برنامه میز اقتصاد شبکه یک و خبر صدا و سیما با عنوان«الزامات حفظ رتبه نخست رشد تولید فولاد» اظهارکرد: به منظور تکمیل زنجیره ارزش و شفاف‌سازی و پیشبرد اهداف، زنجیره فولاد باید دارای مدیریت واحد باشد. وی افزود: روال است که در صنعت فولاد دنیا واحدها (بالادستی و پایین دستی) تجمیع شود تا در قالب یک زنجیره عمل کنند.

وی یادآور شد: اما در گذشته روش خصوصی‌سازی شرکت‌ها در کشورمان موجب شد تا این واحدها به صورت مستقل عمل کنند و شاهد گسست زنجیره شویم.

به گفته صباغ، این زنجیره که پیشتر از لحاظ سهامداری ذینفع واحد داشت، به زنجیره‌ای متفاوت با سهامداران مختلف تبدیل شد و زمانی که وارد بورس شدند و سهامداران دیگر قابلیت مذاکره مشترک را نداشتند.

مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه‌گذاری ایمیدرو با بیان اینکه تنها ۶۶ درصد ظرفیت ایجاد شده فولاد کشور در حال تولید است، عنوان کرد: یکی از دلایل این امر به مدل خصوصی‌سازی بر می‌گردد.

صباغ ادامه داد: به طور حتم سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد باید به گونه‌ای باشد که به سمت تاسیس هلدینگ‌های بزرگ در زنجیره فولاد حرکت کنیم. به گفته وی، تاسیس چند هلدینگ بزرگ موجب تجمیع واحدها می‌شود که بخشی از آن در قالب طرحی کلان (نقشه راه) در حال تدوین است و این استراتژی در آن دیده شده است.

سیاست صدور مجوز
وی اعلام کرد: از سوی دیگر بخشی از سیاست گذاری‌ها باید در صدور مجوزها اعمال شود به طوری که مجوزهای توسعه‌ای باید در جهت تکمیل زنجیره ارزش این هلدینگ‌ها باشد و نقاط خالی را هدفگیری کند. صباغ افزود: در نقشه راه این موارد دیده شده است.

مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه‌گذاری گفت: پیش از این قرار بود قبل از اینکه سیاست خصوصی‌سازی مطرح شود؛ زنجیره فولاد ایران دارای ذینفع واحد باشد.

وی افزود: طرح جامع فولاد سال ۸۲ تدوین شد و یک نقشه راه ۲۰ سال بود. در این نقشه مشخص شد که هر واحد فولادی در کجا جانمایی و توسعه یابد و همچنین خوراک آن تعیین و به کدام صنایع اختصاص یابد.

.

.

.

.

.

.