بی‌ثباتی در مدیریت، چالش بزرگ حوزه معدن
عبدالناصر درخشان، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، گفت: اکنون باید به یک حقیقت تلخ اعتراف کرد، اینکه پس از چهار دهه نتوانستیم از ظرفیت بزرگ معدنی که از آن برخورداریم، استفاده لازم را ببریم.
به گزارش پایگاه خبری معدن‌نامه، وی افزود: معادن، موهبت الهی و انفال است، یعنی این ثروت متعلق به همه مردم ایران است. حدود هفت درصد ذخایر معدنی جهان در ایران است و از این‌رو، کشورمان در این زمینه، رتبه بالایی در منطقه و جهان دارد. معادن در ایران بسیار متنوع است و این مواد، نیاز صنعت ما و دیگر کشورهاست که اگر فرآوری شود، اقتصاد مملکت تا حد قابل ملاحظه‌ای تضمین خواهد شد.
نماینده ایرانشهر در پاسخ به اینکه چرا ظرفیت معدنی در کشور آن‌طور که شایسته می‌باشد، فعال نشده است؟ گفت: بی‌ثباتی در حوزه مدیریت یک چالش بزرگ در این راه است. به طور مثال، دو سال از عمر مجلس یازدهم گذشته است و ما تاکنون شاهد روی کار آمدن چهار وزیر صمت بوده‌ایم. یک مدیر برای موفقیت، نیاز به زمان دارد. اساساً زیرمجموعه وقتی حرف‌شنوی دارند که بدانند خود مدیر ثبات لازم را دارد.
درخشان در ادامه بیان کرد: حتی اگر در سطح کلان برای حوزه معدن، چشم‌اندازی را ترسیم کرده بودیم، می‌شد از جابجایی مدیران هم تا حدی چشم‌پوشی کرد که متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد.
وی یادآور شد: اکنون اقتصاد کشور به برنامه‌ریزی هم برای وضع موجود نیاز دارد و هم برای آینده بلندمدت. گرفتاری‌های کنونی اقتصادی به گونه‌ای است که باید در کوتاه‌مدت هم برنامه‌ریزی داشت تا شرایط اقتصادی و معیشتی مردم تغییر پیدا کند و یکی از این راه‌ها، نگاه و برنامه‌ریزی در حوزه معدن است.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در پایان خاطرنشان کرد: در دیداری که خردادماه، نمایندگان مجلس با رهبر معظم انقلاب داشتند، ایشان بر ظرفیت معادن تاکید کردند. البته تاکید رهبر انقلاب به این حوزه، جدید نبود و در فرمایشات قبلی هم به این موضوع مهم اشاره کرده بودند. به باور من، اگر بنا باشد ظرفیت و پتانسیلی در کشور ویژه دیده شود، ضرورت دارد که در ابتدای امر، نخبگان و متخصصان توسط دولتی‌ها به کار دعوت شوند. ما در حوزه معدن، افراد متخصص و کاربلد زیادی داریم که می‌توانند در کنار شرکت‌های دانش بنیان، فضای خوبی را در کشور ایجاد کنند. از این‌رو، امیدوارم این اتفاق مبارک در دولت سیزدهم هرچه سریع‌تر به واقعیت برسد.
.
.
.
.
.
.
.
