برخی ریشه های ارزان فروشی فولاد ایران

2- مشتریان محدود صادراتی (عموما شرکتهای بازرگانی متوسط مقیاس که بعضا با هم هماهنگ هستند)

3- حاشیه سود بالای فولادسازان ایران که مرتبط با هزینه های پایین انرژی و دستمزد و خدمات بوده و امکان ارایه تخفیفهای غیرمنطقی به مشتریان را فراهم می اورد

4- تعداد بسیار بالای واحد تولیدی فولاد (بالای 100 واحد) و دشواری هماهنگی بین آنها که عامل تشدید رقابت منفی در بازارهای هدف صادراتی است (ساختار عرضه)

5- تمرکز صادرات فولاد بروی محصولات میانی که سطح رقابت جهانی در آن بسیار بالا بوده و فروش اعتباری در آن مرسوم است (بازار جهانی اسلب تنها 20 میلیون تن است)

6- تجربه و محدودیت دسترسی فولادسازان ایران در بکارگیری ابزارهای نوین مالی و هجینگ قیمتها در بازارهای جهانی

7- هدف صادرات= کسب دلار بجای سود: صادرات تبدیل به یک ابزار تامین ارز فولادسازان در تولید و طرحهای توسعه شده و از حساسیت هیات مدیره شرکتها کاسته است! … صنعت فولاد کشور امروز بیش از 20 میلیارد دلار طرح توسعه داشته که ارز آن بایستی توسط خود فولادساز به هر قیمتی تامین شود.

.

.

.

.

.