کاهش قیمت میلگرد با ضعف تقاضا و کاهش نرخ ارز
شیوا نیک وظیفه – هفته گذشته قیمت شمش تغییر جدی نداشت علیرغم ضعف تقاضا و روند کاهشی ارز، مدیریت عرضه در بورس از یک طرف و به کف رسیدن قیمت تمام شده عامل این ثبات نسبی بود.
هفته پیش از آن نیز ضعف تقاضا، روند نزولی قیمت ارز و صادرات، قیمت شمش را کاهش داد. در همین مدت قیمت میلگرد روند نزولی داشت دلیل آن ضعف تقاضا، کاهش نرخ ارز و ذهنیت منفی بازار بود البته هفته پیش از آن نیز ضعف تقاضا، نگاه منفی بازار و کم پولی بازار باعث کاهش قیمت میلگرد شده بود.
در حال حاضر قیمتها در بازار داخلی با کف خود فاصله زیادی ندارد، بر مبنای آهن اسفنجی در نرخ بورس با نرخ شصت درصد همراه با کرایه حمل قیمت شمش نمی تواند زیر بیست و دو هزار تومان تمام شده باشد مگر آنکه قیمت آهن اسفنجی به زیر یازده هزار تومان پایه برسد. در این حالت قیمت گندله، کنسانتره و به دنبال آن سنگ آهن باید کاهش یابد اما مساله این است که این کاهش ممکن است ادامهدار باشد. تولیدکنندگان این کالاها دولتی هستند کاهش درآمد آنها بودجه را به هم خواهد ریخت، از طرف دیگر باعث کاهش درآمد دولت از مالیات ارزش افزوده خواهد شد. در حال حاضر قیمت شمش و میلگرد نزدیک به پایان سال ۱۴۰۱ است، در طول دو سال گذشته تمام عوامل تشکیل دهنده تولید اعم از کرایه، دستمزد، برق، گاز و غیره افزایش یافته و این ممکن نیست قیمت ها را در حد دو سال قبل حفظ کرد. ادامه این روند برای صنعت فولاد و بدنبال آن دولت تبعات زیادی خواهد داشت. در هفته گذشته وضعیت بورس کالا برای تامین آهن و سیمان با نرخ حمایتی بود که اگر منظور شیوه عرضه سال گذشته ذوب آهن است سبب ورود تقاضا به بازار می شود. موضوع بعدی نیز مساله تشکیل بازار ارز توافقی و انتشار اوراق ارزی تا سقف سه میلیارد دلار در هفته گذشته بود، اینها نشان از شرایط ارزی کشور است در حالی که عنوان میشود همه چیز آرام است. دولت در تلاش است با سیاستهای پولی تورم را مهار کند اما این سیاست نمی تواند تا حد چاپ صفر درصد پول ادامه یابد، ریشه تورم در ایران به سیاست های مالی برمی گردد که باعث کسری بودجه مداوم شده است، دولت چند برابر کسری بودجه سوبسید می دهد تا سیاست تعادل بودجه الویت قرار نگیرد. متاسفانه سیاست های پولی در شرایطی که تجارت خارجی آزاد نیست و تحریم هستیم جوابگو نخواهد بود.