خطاب به مشاوران آقای پزشکیان !
دولت کدام وفاق؟
نکاتی چند که دانستنشان خالی از لطف نیست. هر چند در شرایطی که کشور در آن قرار دارد اتحاد رمز موفقیت است اما ماهیت این اتحاد نیز حائز اهمیت ویژه است.
شعار انتخاباتی دکتر پزشکیان که بارها توسط رسانه های نزدیک به او تکرار شد ؛ تمرکز ویژه ای بر 60 درصد ناراضی و در کنار مردم بودن داشت و مردم نیز به دلیل همان شعار ها و برای عدم تکرار حضور برخی نفرات در عرصه قدرت به او رای دادند؛ نام نفراتی در دولت ایشان به چشم میخورد که تثبیت آنان در دولت آقای پزشکیان مشتی به دهان رای دهندگان تلقی خواهد شد.
با دانستن این پیش فرض که رای به پزشکیان رای به تغییر بوده و با امید استفاده ایشان از متخصصان جوان ، دفاع از جایگاه زنان و همچنین تغییرات بنیادین در شرایط اقتصادی به صندوق ها ریخته شده است.
تیم رسانه ای او باید آگاه باشند ؛ مردم درست لحظه ای که شاهد تکرار حضور افرادی باشند که عدم وجودشان در قدرت تنها انگيزه مشارکت سیاسی شان بوده؛ نه تنها دموکراسی و ته مانده های آن نیز در کشور معنای خود را از دست خواهد داد بلکه آنچه عده ای آن را فروپاشی سیاسی تلقی میکنند که ریشه هایش در عدم حمایت و پشتیبانی مردم از دولت و حاکمیت است ، و به زعم عده ای دور به نظر میرسد واقع خواهد شد.
عده ای از تحلیلگران دچار این خطا هستند که مردم ایران نسبت به مسائل سیاسی بی توجه اند و رسانه ها موفق به سیاست زدایی شده اند یا مردم نگاهی به رفتار سیاستمداران ندارند ؛ اما تجربه این را ثابت کرده؛ که نه تنها تمامی این رفتارها توسط مردم رصد میشود بلکه واکنش های احتمالی که قطعا مطلوب آقایان نخواهد بود نیز از سوی مردم رخ خواهد داد.
نام افرادی که در دولت رئیسی دارای قدرت بودند و حتی توانایی برقراری دیالوگ ، عذر خواهی از مردم بابت خطاها و تحلیل شرایط را نداشتند ؛ در عرصه جوانان و ورزش تنها به تقویت شبکه خود روی آوردند و با مطرح شدن و محبوبیت هر چهره مستقل در بین مردم تصمیم به کمرنگ کردن او گرفتند؛ در لیست مسئولان دولت پزشکیان به چشم میخورد؛ کسانی که نه تنها قرابتی با تصمیم مردم ندارند بلکه پیش تر خود را در مقابل آنان قرار داده اند.
این دولت وفاق و دوستی با کیست؟
دولت وفاق با مردم یا دشمنان ملت؟
سید مهرداد نقیبی