اختصاص ۲ درصد حقوق دولتی به بحث اکتشاف و زیرساخت ها

به گزارش پایگاه خبری معدن‌نامه، آقای سعید عسگرزاده درباره حقوق دولتی افزود: آنچه که در بحث اکتشافات و زیرساخت ها عقب هستیم، حاصل بی پولی و نداشتن بودجه است، ما نه تنها بودجه را از بخش های مهم معدنی دریغ کردیم بلکه اتفاق دیگری که در این حوزه رقم خورده افزایش حقوق دولتی است.

وی ادامه داد: دولت فکر کرده که در بحث حقوق دولتی یک منبعی از درآمد ایجاد شده است دولت می تواند سال به سال این منبع درآمدی را افزایش دهد، بر همین اساس عددی که در بحث حقوق دولتی در سال ۱۴۰۰ در نظر گرفته شد ۱۰ هزار میلیارد تومان بود یک دفعه به ۴۰ هزار میلیارد در سال ۱۴۰۱ رسید و برای سال ۱۴۰۲ نیز بحث ۱۲۰ هزار میلیارد تومانی است، چون دولت با نگاه درآمدی به آن نگاه می کند و متوجه نیست که این باید از بخش معدن بیرون بیایید و صرف خود معدن نیز شود که اگر این اتفاق نیفتد به مرحله ای خواهیم رسید که معدن دیگر توان ادامه حیات نخواهد داشت.

عسگرزاده گفت: یک بخش عمده ای از این اشکال به فرآیند تصمیم سازی بر می گردد، اکنون آنچه در بودجه ۱۴۰۱ آمده چیزی حدود ۲ درصد از درآمد حقوق دولتی به بحث اکتشاف و زیرساخت ها اختصاص پیدا کرده و این خیلی کم است.

وی افزود: در ماده ۱۴ تبصره ۵ و ۶ حقوق دولتی آمده که چگونه باید حقوق دولتی هزینه شود. در ماده ۶ قانون بودجه نیز آمده آنچه که درآمد های ناشی از حقوق دولتی است بایستی در یکسری از بخش ها هزینه کرد و در حساب جداگانه ای نگهداری شود و هزینه کرد آن در جای دیگری تخلف محسوب می شود.

دبیر انجمن سنگ آهن ایران در ادامه به معادن سنگ آهن فراسرزمینی اشاره کرد و گفت: توجه به این معادن در دیگر کشورها، در معدنکاری روز ما مفید و مؤثر خواهد بود، زیرا ما را با دانش فنی و روز جهان آشنا خواهد کرد، اگر به دلیل تحریم ها از صنایع های تک و فناورانه به دور افتاده ایم شاید به این شیوه ها بتوانیم دانش فنی روز و تجهیزات و ماشین آلات جدید را به داخل کشور منتقل کنیم.

عسگرزاده افزود: بزرگترین ایراد آن، پُرریسک بودن کشور هایی مانند سوریه، عراق، افغانستان، ونزوئلا و یمن است که برای معدنکاری فراسرزمینی مورد توجه قرار گرفته اند و باید بتوان از ظرفیت دیگر کشور ها نیز استفاده کرد.

وی ادامه داد: در بخش سنگ آهن در کشور از منابع و مواهب چندانی برخوردار نیستیم، شاید ذخایر بزرگی در اعماق زمین وجود داشته باشد و اکتشافات به این موضوع کمک خواهد کرد، اما تاکنون کسی به سراغ آن ها نرفته است.

عسگرزاده گفت: در بخش فرآوری سنگ آهن های کم عیار نیز با چنین شرایطی مواجه هستیم، موضوع پُرعیارسازی و استفاده از سنگ آهن های هماتیتی یک مسئله اقتصادی است و اگر روزی شرایط به گونه ای شود که بتوانیم به سراغ آن ها برویم، شاید تا ۲ برابر افزایش ظرفیت در حوزه سنگ آهن داشته باشیم.

وی افزود: اگر به نقطه ای برسیم که با راهکار هایی مثل ارتقای بهره وری، امکان رقابت با سنگ آهن وارداتی باشد، در این صورت تا مدت ها سنگ آهن موجود در کشور می تواند پاسخگوی نیاز صنعت فولاد باشد، اما تحلیل شرایط حاضر این صنعت نشان می دهد که از لحاظ قیمتی هنوز فاصله زیادی با دیگر کشور ها داریم.

دبیر انجمن سنگ آهن ایران گفت: اکنون در استان مرکزی مدیریت موضوع احیاء واحد های کوچک مقیاس از سوی ایمیدرو به انجمن سنگ آهن سپرده شده است و تاکنون سه واحد سنگ آهن هماتیتی در این استان به بهره برداری رسیده است.

عسگرزاده افزود: با در نظر داشتن معادن هماتیتی در استان هرمزگان و ظرفیت های استان مرکزی، پیش بینی می شود بیش از یک میلیارد تن ذخیره سنگ آهن هماتیتی در این دو منطقه وجود داشته باشد. مشکل اینجاست که تا وقتی که سنگ آهن ارزان و بدون دردسر در اختیار و دسترس واحد ها قرار می گیرد، کسی به سراغ معادن هماتیتی نمی رود.

وی ادامه داد: هماتیت یکی از فراوان ترین انواع سنگ آهن است که از معادن مختلف استخراج شده و به همین خاطر ویژگی و خواص متفاوتی دارد. در گذشته بسیاری از معادن سنگ آهن هماتیت کشور به علت نبود فناوری به درستی مورد استفاده قرار نگرفته و به ظرفیت بالا نرسیده است.

عسگرزاده گفت: در قیاس با سنگ آهن وارداتی اگر ما به نقطه ای برسیم که وضعیت بهره وری و رقابت پذیری در صنعت زنجیره آهن و فولاد بتوان با سنگ آهن وارداتی و دنیا رقابت پذیر باشد در آن نقطه شک نکنید که وضعیت سنگ آهن ایران به حدی است که بتواند جوابگوی بخش فولاد باشد و تناسب عرضه و تقاضا برقرار شود.

.

.

.

.

.

.

.

.

.