از تحلیل تا اجرای بهینه: نقش کلیدی مهندسی صنایع در زنجیره ارزش فولاد خوزستان

وی در پاسخ به چگونگی تأثیرگذاری این واحد بر شاخص‌های کلان شرکت افزود: واحد مهندسی صنایع از دو مسیر اصلی عملیات و سرمایه‌گذاری اثر مستقیم می‌گذارد. در حوزه عملیات، با تحلیل داده‌های فرآیندی، اتلاف‌های پنهان را شناسایی و راهکارهای بهبود ارائه می‌دهیم. در حوزه سرمایه‌گذاری نیز با تحلیل اقتصادی و سناریوسازی، کیفیت تصمیم‌ها را ارتقا می‌بخشیم. این نگاه، اثر بلندمدت بر کاهش هزینه تمام‌شده، افزایش بهره‌وری و بهبود نرخ بازگشت سرمایه دارد.

اقتداریان درباره نگرش کل‌نگر این واحد در بهینه‌سازی زنجیره ارزش فولاد توضیح داد: در صنعت فولاد، بهینه‌سازی یک ایستگاه کاری به‌تنهایی کافی نیست. ما با استفاده از داده‌های واقعی، تصویر کاملی از زنجیره ارزش ایجاد و امکان شبیه‌سازی سناریوها را فراهم می‌کنیم. تمرکز ما نه تنها بر ایستگاه‌های کاری، بلکه بر جریان کلی مواد، اطلاعات و تصمیم‌هاست تا بهبود کوچک در یک نقطه، اثرات مرکب مثبت بر کل سیستم داشته باشد.

مدیر واحد مهندسی صنایع در خصوص نقش این واحد در تحول دیجیتال بیان کرد: رویکرد ما این نیست که ابتدا به دنبال ابزار برویم، بلکه ابتدا مسئله را تعریف می‌کنیم. مشخص می‌کنیم کدام تصمیم‌ها با عدم قطعیت مواجه‌اند و سپس بررسی می‌کنیم که آیا ابزارهای دیجیتال می‌توانند کیفیت این تصمیم‌ها را ارتقا دهند. این نگاه، تضمین می‌کند که تحول دیجیتال به یک سرمایه‌گذاری مؤثر تبدیل شود، نه صرفاً یک نمایش تکنولوژیک.

وی درباره راهبردهای همراه‌سازی نیروها و نهادینه‌سازی فرهنگ بهبود مستمر نیز گفت: پروژه‌های بهبود باید از واقعیت‌های میدان و داده‌های عملیاتی شکل بگیرند. وقتی افراد ببینند مسئله مطرح‌شده ریشه در داده‌ها و تجربه خودشان دارد، مشارکت، جایگزین مقاومت می‌شود. بهبود باید به‌عنوان ابزاری برای کاهش تنش‌های عملیاتی معرفی شود. نهادینه‌سازی فرهنگ بهبود نیز نیازمند ثبات در تصمیم‌ها و پایبندی سازمان به تحلیل‌های خود است.

اقتداریان همچنین با بیان بزرگ‌ترین چالش‌های واحد مهندسی صنایع در شرکت فولادخوزستان تشریح کرد: بزرگ‌ترین چالش، کار کردن در محیطی است که تصمیم‌ها تحت فشار زمان و محدودیت منابع و نیز عدم قطعیت بالا، گرفته می‌شوند. چالش دیگر، پیچیدگی ذاتی فرآیندهای فولادی و اثرات زنجیره‌ای تصمیم‌هاست. از منظر بیرونی نیز نوسانات قیمت‌ها و محدودیت‌های انرژی، ریسک تصمیم‌ها را افزایش می‌دهد. نقش ما ایجاد تعادل بین واقع‌گرایی و جلوگیری از تصمیم‌های کوتاه‌نگرانه پرهزینه است.