رنجی که از تحلیلهای کارشناسینشده میبریم “کاهش اجباری تولید فولادیها” در سال “رشد تولید”!
از میان مشکلات رنگارنگی که صنعت فولاد کشور به عنوان صنعت مادر با آنها دست به گریبان است، در سالی که از سوی رهبری سال مهار تورم و رشد تولید نامگذاری شده، تصمیمهای کارشناسینشده، وضع بخشنامههای خلقالساعه و عدمبهرهگیری از نظرات فعالان حوزه فولاد در سیاستگذاری برای این حوزه اگر بیشتر از تحریمهای بینالمللی عرصه را بر فولادسازان تنگ نکرده باشد، کمتر از آن هم مشکلآفرین نبوده است.
به گزارش پایگاه خبری معدن نامه، اخیرا تحلیلهای برخی محافل خاص و تریبونهای آنها نیز به رسته اظهارنظرهای ناصواب اضافه شده که این مهم به دلیل اهمیت رسالت رسانه جای تامل دارد.
در گزارشی که از سوی یکی از رسانهها منتشر شده، ادعا شده است که آمارهای ارائه شده از سوی مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه مبنی بر کاهش ۵۴ درصدی تولید در مرداد ماه سالجاری نسبت به اردیبهشت ماه، با استناد به آمار ارائه شده در کدال این شرکت درست نیست و این موضوع موجب ریزش سهام شرکت شده است.
البته تحلیل و راستیآزمایی گزارشهای ارائه شده از سوی شرکتهایی که اقتصاد خرد و کلان کشور به ارزآوری و اشتغالزایی چند ده هزار نفری آنها گره خورده، نه محلی از تردید دارد و نه مورد نهی است اما علم کافی تحلیلگر از این مهم، میتواند نتایج شایان توجهی بر افکار عمومی و تداوم تولید و توسعه در شرایط بغرنج اقتصادی داشته باشد.
بر همگان روشن است که در سالهای گذشته، صنایع و منازل از کمبود حاملهای انرژی همچون برق و گاز در فصول تابستان و زمستان رنج میبرند که به همین واسطه، شاهد گزارش خاموشیهایی در کارخانجات صنعتی در این فصول بودهایم که صنعت فولاد نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.
از سوی دیگر، علیرغم اینکه دولتها در هر کشوری موظف به توسعه زیرساختها هستند، در ایران به شرکتهای بزرگ همچون فولاد، پیشنهاد ساخت نیروگاه برای تامین برق خود داده شده است؛ البته اقدام برای ساخت نیروگاههای گوناگون از سیکلترکیبی تا بادی و خورشیدی از سوی شرکتهای فولادی برای تامین برق مورد نیاز خود، مبین این نکته است که فعالان صنعت فولاد نه با انتظار یاریرسانیهای دولتی، که با نگاه روبه جلوی خود، چراغ این صنعت را به هر طریقی روشن نگاه داشتهاند.
اما ماجرا از چه قرار است؟
در ۲۷ شهریور ماه سالجاری، به همت انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران و با درد مشترک شرکتهای فولادی کشور، همایشی تحت عنوان تابآوری صنعت فولاد با هدف بیان دغدغهها و چالشهایی که نه به واسطه تحریمها و فشارهای بینالمللی، بلکه به واسطه شرایط داخلی کشور به وجود آمدهاند، برگزار شد.
در این همایش که با حضور مدیران عامل و میانی بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان فولاد کشور، فعالان بازار سرمایه و مقامات دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی برگزار شد، بحث و تبادل نظر در محورهای تاثیر سیاستهای اقتصادی بر صنعت فولاد و بازار سرمایه،ارزیابی تسهیلگری دولت و مجلس در معدن و فولاد،اثرگذاری مقررات صادراتی بر توان ارزآوری فولاد ایران،راهکارهای افزایش مزیت رقابتی صنعت فولاد ایران در قیاس با رقبای جهانی و منطقهای و… صورت گرفت.
در خلال این همایش، محمدیاسر طیبنیا، مدیرعامل شرکت فولادمبارکه با اشاره به تولید ۸۰۰ هزار تنی فولاد در اردیبهشت ماه سالجاری و مقایسه آن با تولید ۳۶۲ هزار تنی در مرداد ماه، عدمالنفع فولاد مبارکه از این کاهش تولید را چندصد میلیون دلار اعلام کرد.
پس از اعلام این آمار از سوی مدیرعامل بزرگترین فولادساز خاورمیانه، یک رسانه داخلی با تیتر “اطلاعات کدال ادعای یک مدیر فولادی را رد کرد”، با بررسی آمار ارائه شده در کدال شرکت فولاد مبارکه، کاهش تولید ۵۴ درصدی این شرکت را رد و کاهش تولید را کمتر از ۷ درصد اعلام کرد و مدعی شد که به دلیل اظهارات مطرح شده در این همایش، سهام شرکت در بورس منفی شود.
در این تحلیل، دو نکته قابل تامل است. ابتدا، اعلام کاهش تولید یک شرکت بزرگ ارزآور که معیشت و زندگی چند ده هزار نفر از مردم به آن وابسته است، به دلیل مشکلات زیرساختی تاسفبار است، گو اینکه این آمار ۷ درصد باشد و یا ۵۴ درصد؛ به هر روی این سوال مطرح است که چرا نفس عمل که “کاهش تولید” است، محل اعتراض نیست؟
دوم، اطلاعات اعلام شده در کدال شرکتهای فولادی بیانگر محصولات تخت مانند ورق است که محصول نهایی واحدهای نورد سرد و گرم است که با تعریف تولید فولاد متفاوت است.
طبق تعریف انجمن جهای فولاد (world steel)، “تولید فولاد” به “فولاد خام” و یا تختال تلقی میشود که محصول میانی زنجیره فولاد است. شایان ذکر است، محصولات میانی زنجیره فولاد با انجام عملیاتی در واحدهای نورد سرد و گرم، تبدیل به محصولات نهایی شده و به بازار عرضه میشوند.
به گفته مدیرعامل فولاد مبارکه در مرداد ماه سالجاری، فولاد مبارکه با انبارگردانی و تامین خوراک موردنیاز واحدهای نورد سرد و گرم از “تولیدات گذشته خود”، از تلاطم در بازارهای داخلی جلوگیری بهعمل آورده است. به این ترتیب، نقصان تولید فولاد در مردادماه امسال به واسطه مدیریت هوشمندانه و استفاده درست از ظرفیتهای شرکت نه تنها تاثیری بر بازارهای داخل نگذاشته، بلکه تلاش شده تا منافع سهامداران نیز از این رهگذر تامین گردد.
حال سوال مهمی که در مقدمه نیز از آن سخن گفتیم، این است که استفاده از نظرات کارشناسان و خبرگان هر صنعتی برای تحلیل، تصمیمگیری و اظهارنظر در آن صنعت چه ایرادی دارد که به کار بسته نمیشود؟
.
.
.
.
.