بزرگترین ذخیره مس آمریکا در آستانه تصمیم‌گیری سرنوشت‌ساز
بیش از دو دهه است که در صحرای آریزونا معدنی با ذخایر ۲۷۰ میلیارد دلاری مس در انتظار آغاز بهره‌برداری مانده، پروژه‌ای که می‌تواند یک‌چهارم نیاز مس آمریکا را تأمین کند اما در پیچ‌وخم مجوزها، مخالفت‌های بومیان و چالش‌های زیست‌محیطی گرفتار شده است.
به گزارش پایگاه خبری «معدن نامه»، برای رسیدن به بزرگترین ذخیره کشف‌شده اما بهره‌برداری‌نشده مس در ایالات‌متحده، باید به اعماق صحرای آریزونا رفت، جایی که در عمق بیش از یک مایل زیر زمین، دما به ۷۹ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و واحدهای عظیم سرمایشی بی‌وقفه مه تولید می‌کنند تا لوله‌های دیواره تونل‌ها از چکه‌های آب و رسوب پوشیده شود.
این معدن که «رزولوشن کاپر» نام دارد به‌تنهایی قادر است برای سال‌ها یک‌چهارم نیاز مس آمریکا را تأمین کند، بااین‌حال پس از دو دهه و بیش از دو میلیارد دلار سرمایه‌گذاری هنوز حتی یک اونس مس هم از آن استخراج نشده است. این پروژه به‌طور مشترک در اختیار «ریو تینتو» و «بی‌اچ‌پی» است و مهندسان بدنه اصلی کانسار آن را نقشه‌برداری کرده و یکی از عمیق‌ترین شافت‌های معدنی آمریکا را ساخته‌اند، اما به دلیل چالش‌های صدور مجوز و مخالفت‌های قبیله‌ای و زیست‌محیطی متوقف مانده است.
این پروژه از جمله طرح‌هایی است که می‌تواند از تلاش‌های دولت آمریکا برای احیای صنعت مس کشور منتفع شود. هرچند تصمیم ۳۰ ژوئیه دونالد ترامپ برای معافیت موقت واردات مس تصفیه‌شده از تعرفه‌ها، ضربه‌ای به تولیدکنندگان داخلی از جمله ریو تینتو بود، اما اقدام دولت او برای تسریع روند صدور مجوزهای پروژه پس از سال‌ها بن‌بست مقرراتی یک امتیاز مهم به شمار می‌رود. مدیران رزولوشن معتقدند که حذف بروکراسی برای پیشبرد کار مهم‌تر از هر نوع تعرفه است.
با وجود حمایت دولت، ساخت یک ابرمعدن در آمریکا کار آسانی نیست. طبق داده‌های S&P Global در ایالات‌متحده به‌طور متوسط ۲۹ سال از زمان کشف تا آغاز تولید تجاری زمان لازم است و تنها کشور زامبیا رقمی بیشتر از این دارد. رزولوشن علاوه بر مجوزهای معوق، با چالش‌های حقوقی نیز روبه‌رو است.
این معدن حدود ۲۸ میلیون تن ذخایر و منابع مس دارد که ارزش آن با قیمت‌های فعلی حدود ۲۷۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود. استخراج این ذخایر، حضور ریو تینتو و بی‌اچ‌پی را در بازار جهانی مس تقویت خواهد کرد، اما بیشتر ذخایر سطحی از جمله ذخیره‌ای که بالای رزولوشن قرار داشت در قرن بیستم استخراج شد و حالا معدنکاران مجبورند به اعماقی بروند که صد سال پیش امکان کار در آن وجود نداشت.
روش برنامه‌ریزی‌شده برای استخراج «بلوک‌کاوی» است که مستلزم حفر شبکه‌ای از تونل‌ها زیر بدنه کانسار، انفجار و فرو ریختن سنگ‌ها برای جمع‌آوری است. این روش سرمایه‌گذاری هنگفت و سال‌ها آماده‌سازی می‌طلبد.
پیش از آغاز تولید، شرکت‌ها باید مجوزهای کیفیت هوا، آب‌های زیرزمینی و طرح بازسازی معدن را دریافت کنند. بخشی از اراضی پروژه (حدود ۲۴۰۰ هکتار) بر زمینی به نام «اوک فلت» قرار دارد که قبیله سرخپوست «سن کارلوس آپاچی» آن را برای آیین‌های مذهبی استفاده می‌کند. این قبیله و گروه‌های زیست‌محیطی معتقدند که فعالیت معدن موجب نابودی همیشگی این مکان، مصرف عظیم آب در دوره خشک‌سالی و تخریب ظرفیت‌های تفریحی منطقه خواهد شد. هرچند دیوان عالی آمریکا در ماه مه درخواست قبیله برای توقف انتقال زمین به شرکت‌ها را رد کرد اما سایر دعاوی همچنان در جریان است.
اگر این چالش‌ها رفع شوند، شرکت‌ها می‌توانند از اواسط اوت زمین را تصاحب کرده و حفاری تونل‌های جدید، تهویه و زهکشی و نصب سیستم‌های سرمایشی و برق را آغاز کنند. طبق برآورد تولید زودتر از دهه ۲۰۳۰ شروع نخواهد شد. بااین‌وجود هزینه‌های بالای فرآوری در آمریکا و کمبود ظرفیت تصفیه، همچنان مانعی جدی برای رقابت این پروژه در بازار جهانی خواهد بود.
انجمن ملی تولیدکنندگان آمریکا اخیراً در نامه‌ای به نهادهای دولتی تأکید کرده است که اجرای رزولوشن به تقویت پایه صنعتی کشور کمک کرده و نیاز به صادرات مواد خام برای فرآوری در خارج را کاهش خواهد داد.
