عرصه مسئولیت‌های اجتماعی فصلی بزرگ از اقداماتی که هر شرکت وابسته به توانایی و حیطه اختیارات به آن ورود می‌کند
حجت الله فیروزی، سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس– اساساً اشخاص حقیقی و حقوقی که نسبت به محیط پیرامونی خودشان، مسائل و دغدغه‌های مرتبط با آن احساس وظیفه می‌کنند، تعهداتی برای مجموعه‌شان نیز قائل هستند. بسیاری از مردم عادی هم اقدامات این‌چنینی برای تسهیلات و ارتقاء منطقه خود انجام می‌دهند. افراد به‌عنوان شهروند یک کشور […]
حجت الله فیروزی، سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس– اساساً اشخاص حقیقی و حقوقی که نسبت به محیط پیرامونی خودشان، مسائل و دغدغه‌های مرتبط با آن احساس وظیفه می‌کنند، تعهداتی برای مجموعه‌شان نیز قائل هستند. بسیاری از مردم عادی هم اقدامات این‌چنینی برای تسهیلات و ارتقاء منطقه خود انجام می‌دهند. افراد به‌عنوان شهروند یک کشور یا در مقیاس محدود، شهروند یک شهر؛ نسبت به وقایع و اتفاقات و اقدامات موردنیاز محیط زندگی خود بی‌تفاوت نیستند و برای مثال در حوزه فقر و بیکاری جدای از سیستم‌های دولتی و اقداماتی که باید انجام دهند تا حد امکان و در چارچوب اخلاقی به این موضوع کمک می‌کنند. در جامعه ما افراد زیادی هستند که این مسئولیت‌های اجتماعی را به دوش خود می‌بینند و در راستای این مسئولیت‌ها خود را متعهد می‌دانند و برای آن گام‌های مثبت و مؤثر برمی‌دارند. در ابعاد بزرگ‌تر و به‌تبع آن تأثیرگذاری بیشتر، شرکتهایی که در عرصه اقتصادی کشور فعالیت دارند با توجه به شرایط و اختیاراتی که دارند می‌توانند نقش بزرگ‌تری در قالب مسئولیت اجتماعی ایفا کنند که اکثریت آنها تعهداتی را پذیرفته اند و به آن جامه عمل پوشانده اند. این اقدام امری اخلاقی و تعهدی است که مجموعه برای خود قائل شده هر چند که در برخی موارد الزامی به انجام آن وجود نداشته است.
شرکتها هم در راستای تبلیغات برند محصولی که تولید می کنند و هم در راستای مسئولیتی که بر دوش خود احساس می‌کنند خدماتی را به جامعه ارائه می‌کنند. شرکتهای تولیدی در حوزه صنعت و معدن هم مسئولیت‌های این‌چنینی برای خود تعریف کرده اند که مهم و اثرگذار است. برای نمونه در نقاط محروم کشور که شرکتهای معدنی در حال استخراج منابع آن منطقه هستند و یا صنایع معدنی در حال تولید محصول هستند، خدماتی ارائه می‌شود که البته برای آنها هزینه چشمگیری محسوب نخواهد شد اما میتواند آن منطقه را از محرومیت خارج کند و رفاه و آسایش نسبی را برای ساکنین آن منطقه فراهم آورد. شرکتهای این حوزه با درآمدهایی که به مدد منابع خدادادی آن منطقه کسب می‌کنند تعهداتی نسبت به همان منطقه به عهده دارند مانند تعهد در قبال حفظ محیط‌زیست و اکو سیستم که خود برای مراکز صنعتی یک گزینه بسیار مهم به شمار می‌آید، تعهد در قبال رعایت عدالت و شایسته‌سالاری در استخدام نیروهای موردنیاز، تعهد در قبال برآورده کردن تمامی نیازهای ضروری کارمندان و خانواده‌های آنها، تعهد در قبال رفتار درست و انسانی با تمامی افراد مرتبط و همچنین تعهد در قبال رعایت حقوق مصرف‌کنندگان در صورت تولید کالا یا ارائه خدمت.
شرکتهای این حوزه به صورت جزئی‌تر با اقداماتی چون ایجاد یا ترمیم جاده‌های دسترسی منطقه، ایجاد یا بهسازی مدارس، لوله‌کشی آب شرب می‌توانند در رفع محرومیت مناطق موثر باشند. بخشی دیگر از این خدمات با عنوان خیرخواهانه به شکل سرپرستی و پرداخت معاش کودکان بی‌سرپرست منطقه امکان‌پذیر است و در بحث سلامت با ایجاد مکان‌هایی برای اسکان بی‌خانمان‌ها یا مکانی برای سالمندان در منطقه مستقر و کمک به درمانگاه‌های آن. البته هر شرکتی در وهله اول با نگاه حمایتی که به کارمندان بومی خود دارد میتواند در ارتقاء شرایط اقتصادی آن محدوده تاثیر بسزایی ایجاد کند.
توجه به محیط‌زیست و منابع طبیعی نیز از مسئولیت‌های مهمی است که یک شرکت نه تنها به ساکنین منطقه بلکه به کشور به عنوان امانت الهی برای نسلهای بعدی بر عهده دارد، مسئولیت اجتماعی شرکتها و سازمان‌ها در حفاظت از محیط‌زیست، بر کاهش اثر زیان‌بار و مخرب عملکرد و تولیدات شرکتها بر محیط‌زیست تمرکز دارد. شرکتها با هدف کاهش تولید عوامل مضر بر طبیعت به‌واسطه تولید محصولات، در مراحل تولید خود نوآوری داشته و سعی کنند با رعایت قوانین و موازین موجود مربوط به حفاظت از محیط‌زیست، تولیدات شرکت خود را به‌گونه‌ای توسعه دهند که با محیط‌زیست سازگار باشد و زباله‌ها و دود حاصل از تولید محصولات‌شان باعث آلودگی محیط‌زیست نشود. دخیل کردن ملاحظات زیست‌محیطی و اجتماعی ناشی از اقدامات شرکتها در فرآیند کار تولیدکنندگان بسیار اهمیت دارد.
عرصه مسئولیت‌های اجتماعی فصل بزرگی از اقدامات را شامل می‌شود که هر شرکت موظف است وابسته به توانایی و حیطه اختیارات خود به آن ورود کند و به لحاظ اخلاقی، تعهدات خود به جامعه را بپردازد.
