شرایط نامطلوب بازار مصرف داخل
شیوا نیک وظیفه- هفته گذشته قیمت شمش تا روز سه‌شنبه ثابت ماند و سپس قیمت بورس با کاهش اعلام گردید که همین امر باعث کاهش قیمت شد البته با توجه به روند رو به نزول نرخ های جهانی، افت قیمت پایه بورس اتفاق افتاد.
قیمت میلگرد همانند شمش ثابت بود و با کاهش قیمت شمش، بازار میلگرد هم نزولی شد. افق پیش‌روی بازار داخلی فولاد تا پایان سال چندان دلگرم کننده نیست. هر نوع تغییر در وضعیت فعلی بازار فولاد، مستلزم تغییرات اقتصادی و گشایش های سیاسی است تا در بلند مدت در روند تقاضای داخلی موثر واقع شود.
در حال حاضر نرخ ارز به عنوان اصلی‌ترین پارامتر و دماسنج اقتصاد ایران، تحت تاثیر مذاکرات است
دیروز در مطلبی یاد آور شدیم. بعد از ۸ آذر با پالس مثبت یا منفی از مذاکرات، باید منتظر کاهش موقت و کوتاه مدت نرخ ارز باشیم اما در بلند مدت این روند تحت تاثیر شیب تورم و میزان کسری بودجه و میزان فروش نفت و ورودی دلار به کشور خواهد بود. بازار های جهانی هم از جهت گسترش او میکرون به عنوان عامل ریسک و سیاست‌های انقباضی فدرال رزرو در شرایط مطلوبی نیست البته احتمال افزایش قیمت شارپ در بازارهای جهانی و بازار فولاد در اندک فرصت باقی مانده ۲۰۲۱ بعید است اما نوسانات مثبت و محدود با ورود به ژانویه و سال نو چینی در بهمن، غیرمنتظره و دور از انتظار نیست.
در خصوص بازار صادراتی این حوزه نیز در حال حاضر عمده صادرات فولاد ایران مواد اولیه و محصول میانی است و محصول نهایی به سبب تحریم ها کمتر صادر می شود. فعلا روی کار آمدن طالبان بازار صادراتی افغانستان را تقریبا صفر کرده است و از طرفی افت لیر بازار ترکیه را تضعیف کرده و مقصد صادراتی عراق هم به سبب فشارهای سیاسی وضعیت مطلوبی ندارد.
افزایش قیمت قراضه در داخل کشور به سبب کاهش پروژه های جديد ساختمانی و صادرات آهن اسفنجی و شمش توسط دولتی‌ها و عدم قیمت‌گذاری مناسب آهن اسفنجی، با توجه به قیمت محصول در داخل نیز مشکلاتی در این بخش محسوب می‌شود.
بازار مصرف داخلی هم شرایط مطلوبی ندارد، میزان ساخت ساز و صدور پروانه در طی یک دوره ده ساله به حدود یک سوم کاهش یافته است در حالی که در همین دوره میانگین قیمت در شهرهای مختلف بیش از ده برابر شده است و طبق آمار قدرت خرید سرانه فولاد به نسبت درآمد ماهیانه حدود ۶۰درصد افت کرده است به عبارتی با حقوق پایه ۳۳۰هزار تومانی سال ۱۳۹۰ هر کارگر می توانست حدود ۴۰۰کیلو میلگرد ۸۵۰تومانی با حقوق پایه خود بخرد در حالی که در سال ۱۴۰۰هر کارگر با حقوق پایه حدود ۳میلیونی تنها می تواند ۱۸۰کیلو میلگرد ۱۶هزار تومانی خرید کند. در نهایت اینکه سهم خرید مسکن و فولاد از سبد درآمد اکثر خانوارهای زیر و یا هم‌سطح خط فقر اجاره نشین در حال حذف شدن است و تقریبا بسیاری از آنها امیدی به ساخت یا خرید مسکن ندارند و تقریبا تمام سهم در آمد خانوارها خرج خورد و خوراک و اجاره بها می شود.
.
.
.
.
.
.
