یادداشتی از محمدرضا ابراهیمی، مدیر مسئول پایگاه خبری معدننامه؛
منفعت جویی از فولادی ها نباید روال گردد
موضوع کمبود برق در فصل تابستان و گاز در زمستان برای صنایع بزرگ و کوچک فولادی در سالهای اخیر به معضلی مداوم تبدیل شده است. نتیجهی محدودیت گاز و برق در 5 سال اخیر سبب شده که از ظرفیت ۴۰ میلیون تن نصب شده در این صنعت، تنها ۳۰ میلیون تن محقق شود این درحالیست […]
موضوع کمبود برق در فصل تابستان و گاز در زمستان برای صنایع بزرگ و کوچک فولادی در سالهای اخیر به معضلی مداوم تبدیل شده است. نتیجهی محدودیت گاز و برق در 5 سال اخیر سبب شده که از ظرفیت ۴۰ میلیون تن نصب شده در این صنعت، تنها ۳۰ میلیون تن محقق شود این درحالیست که صنعت فولاد نیازمند تامین برق پایدار است و تنها راهکار پیشنهادی از وزارت نیرو در بحرانهای پیش آمده، به تولیدکنندگان فولادی احداث نیروگاه است البته اینکه در کشور وظایف تعریف شده در هر سازمانی به سازمانهای دیگر پاسکاری می شود به اندازه کافی جای سوال دارد اما فارغ از شرح وظایف ارگانها، اگرچه این اقدام برای واحدهای بزرگ امکانپذیر است اما بخشهای فولادی با تناژ پایین امکان احداث نیروگاه را ندارند و محول کردن این اقدام به فولادی ها برای صنایع کوچک و متوسط خطر تعطیلی و بیکاری را به دنبال دارد. سیاست قطع برق صنایع فولادی، شاید آسانترین و راحتترین راه برای مدیریت بحران برق در شرایط اضطرار باشد اما در عین حال پرهزینهترین راه نیز هست این روش آسیبهای سنگینی به اقتصاد کشور زده و قیمت محصولاتی همچون میلگرد، ورق و… را افزایش خواهد داد و به تبع آن افزایش تورم را به دنبال خواهد داشت. در شرایط فعلی که تولید و درآمد این حوزه رقم قابل توجهی از درآمد کشور را در بردارد باید به صنعت راهبردی فولاد نگاه ملی شود. سال گذشته میزان سود از دست رفتهی ناشی از محدودیتهای برق در حوزه فولاد، شش میلیارد دلار برآورده شد که به مراتب بیشتر از هزینهی احداث و در مدار آوردن نیروگاههای تعطیل شده است. این محاسبات ساده نشان می دهد که شرکتهای فولادی این بار نیز فارغ از بحث تامین زیرساختها که در وظایفشان نیست همچون بحث انتقال آب به منظور تامین پایدار برق به سمت احداث نیروگاه حرکت کنند و وزارت نیرو هم در این فرآیند، حداقل این موضوع را به عهده گرفته که برای راهاندازی نیروگاه در کنار فولادی ها باشد و زحمت مشخص کردن نقاط امکان توزیع برق و میزان آن را متقبل شود و مهمتر اینکه لازم است تخصیص ارز و صدور مجوزهای لازم برای تامین تجهیزات آن بدون فوت وقت انجام شود.
در نهایت زمانیکه موضوع قطعی برق وجود دارد، واحد فولادی که تولید برق انجام میدهد از محدودیتهای مصرف برق وزارت نیرو معاف شود که اخیرا نیز وزیر نیرو قول مساعدت طبق همین روال را داده است و بر این مبنا هم روند توسعه نیروگاه های تجدید پذیر تسهیل می شود و هم صنایع سرمایه گذار از قطعی برق در نقطه مصرف مستثنی خواهند شد.
لازم به ذکر است این موضوع یک طرفه نیست و تولیدکنندگان فولادی با ارتقاء سطح تعاملات و نگرشی با رویکرد مشارکت در برنامه های مدیریت مصرف با در نظر گرفتن ملاحظه شبکه برق و فرآیند تولید چرخه فولاد می توانند شرایط را برای تعامل تسهیل کنند بعلاوه اینکه باید در صنعت فولاد کاهش و صرفه جویی مصرف برق بطور مستمر در چرخه تولید از طریق بهینه سازی و یا ارتقاء تکنولوژی لحاظ شود.
.
.
.
.
.