تجارت بین الملل و انتقال تکنولوژی یک ضرورت است

شیوا نیک وظیفه

دکتر پانته آ گرامی شعار عنوان کرد: معدنکاری رو به سختی است و گرید معادن رو به کاهش است و تنها شرکتهای بزرگی مثل ریوتینتو و واله معادن بزرگ را در اختیار دارند.

وی افزود: در حال حاضر ما به دنبال توسعه متوازن هستیم اما اگر بخواهیم بخشی از زنجیره جهانی باشیم باید تامین مواد اولیه را تضمین کنیم و تضمین دسترسی به مواد اولیه کشورهای محدود باقی مانده معدنی داشته باشیم، که آفریقا می‌تواند منطقه هدف خوبی باشد.

وی ادامه داد: با توجه به کاهش ذخایر معادن موجود، شرکت های فرآوری مواد معدنی در کشور در آینده نزدیک نیاز به واردات مواد اولیه خواهند داشت و از این رو،  باید در این درصدد باشیم که از معادن کشورهای دیگر به عنوان فرصتی برای تامین مواد معدنی مورد نیاز کارخانه های داخلی استفاده کند.

وی تصریح کرد: شناسایی معادن از نظر نوع ماده معدنی به ویژه سنگ آهن، ذخایر و عیار آنها و سپس معرفی آنها به سرمایه گذاران و شرکت های بزرگ ایرانی ذینفع، می تواند اقدام موثری باشد.

مدیرعامل شرکت مشترک ایران و گینه گفت: ذخایر مواد معدنی در دنیا رو به کاهش است و ما باید بتوانیم با دسترسی به ذخایر کشورهای معدود باقی مانده، در زنجیره جهانی ارزش، نقش مناسبی ایفا کنیم.

مدیرعامل شرکت معدنی ایران-گینه اشاره کرد: یکی دیگر از راه‌حلهای ما بحث تکنولوژی است که بتوانیم استفاده بهینه از ذخیره‌هایمان داشته باشیم.

وی افزود: استرالیا که مهد تکنولوژی معدنی است برخی تکنولوژی های خود را از کشورهایی همچون امریکا وارد کرده و ما هم برای تضمین آینده کشورمان نیازمند حضور در گردانه جهانی داریم تا در بیست سال آینده که شرایط معدنی سختتر می شود، حذف نشویم. ما تحریمهای خارجی و خودتحریمی داشتیم که سرعت حرکت ما را کاهش داده است البته خود شرکتهای معدنی بزرگ دنیا نیز چون تمرکز بالایی در تولید داشته‌اند به اندازه کافی به تکنولوژی بها ندادند.

وی ادامه داد: اکنون شرکت های بزرگ صنایع معدنی به دلیل تمرکز زیاد بر تولید، از نظر فناوری و روش های نوین آزمایشگاهی و فرآوری عقب هستند. کشور ما نیز دچار این مساله هست و برای آسیب ندیدن باید با کمک استارتاپ ها و ایجاد ارتباط با خارجی ها، نیاز های پیش رو را تامین کنیم.

گرامی شعار با اشاره به اینکه بازار آلومینا به عرضه بسیار حساس است، گفت: به عنوان مثال، تحریم شرکت روسال در سال ۲۰۱۸، موجب افزایش قیمت آلومینا در بازارها شد. با توجه به ظرفیت ۸۰۰ هزار تنی کنونی آلومینیوم، به ۱.۴ میلیون تن آلومینا نیاز داریم. برای تولید یک تا ۲ میلیون تن آلومینا، به ۳ تا ۶ میلیون تن بوکسیت نیاز است. از دهه ۲۰۳۰ تا ۲۰۴۰، چین به واردات آلومینا نیاز فراوانی خواهد داشت و در نتیجه، بازار جهانی، این ماده اولیه یا وجود نخواهد داشت یا اینکه با قیمت بسیار گرانی عرضه خواهد شد.

.

.

.

.

.

.

.

.