مدیریت مصرف برق بهانه ای برای سودجویی صنعت سیمان؟
آمارها نشان می‌دهد که در همین مدت کوتاه، قیمت سیمان در برخی مناطق تا ۱۰۰ درصد رشد داشته؛ اما هیچ‌گاه میزان کاهش تولید به اندازه‌ای نبوده که چنین جهش قیمتی را توجیه کند. این یعنی بازار، عمداً از سوی برخی بازیگران مختل شده تا دولت را در مقابل مردم، وادار به عقب‌نشینی از محدودیت‌های انرژی کند.
به گزارش پایگاه خبری معدن نامه، با شروع محدودیت‌های برق در اردیبهشت‌ماه، بار دیگر صنعت سیمان به تیتر اول رسانه‌ها بازگشت؛ اما نه به‌دلیل آسیب پذیری، بلکه به‌خاطر افزایش ناگهانی قیمت و کاهش عرضه‌ای که بیشتر از آنکه ناشی از کمبود برق باشد، ناشی از فرصت‌طلبی برخی تولیدکنندگان است.
در روزهایی که همه کشور با بحران انرژی و بویژه کمبود برق دست و‌پنجه نرم میکند، برخی از تولیدکنندگان سیمان تلاش کردند تا از شرایط اضطراری کشور برای تحمیل منافع خود بهره‌برداری کنند.
کاهش عرضه به بازار، احتکار یا عرضه قطره‌چکانی در بورس کالا، به‌وضوح نشان داد که بخشی از این صنعت، قطعی برق را نه تهدید، بلکه فرصتی طلایی برای افزایش قیمت تلقی کرده است.
آمارها نشان می‌دهد که در همین مدت کوتاه، قیمت سیمان در برخی مناطق تا ۱۰۰ درصد رشد داشته؛ اما هیچ‌گاه میزان کاهش تولید به اندازه‌ای نبوده که چنین جهش قیمتی را توجیه کند. این یعنی بازار، عمداً از سوی برخی بازیگران مختل شده تا دولت را در مقابل مردم، وادار به عقب‌نشینی از محدودیت های انرژی کند.
جالب آنکه در همین دوران، برخی از کارخانه‌ها با ظرفیت پایین اما پیوسته فعال بوده‌اند، بی‌آنکه از برق محروم شوند؛ نشان می‌دهد که با مدیریت صحیح، امکان ادامه تولید وجود داشته است. اما اولویت برخی تولیدکنندگان، نه پایداری صنعت، بلکه نوسانات سودآور قیمت بوده است.
در شرایطی که کشور برای عبور از بحران برق نیازمند همراهی تمام بخش هاست، سوء‌استفاده از این موقعیت، نه‌تنها غیراخلاقی بلکه به زیان کل اقتصاد ملی است. دولت باید با رصد دقیق رفتار بازار و پیگیری تخلفات، جلوی تکرار این الگوی سوداگرانه را بگیرد.
قطعی برق شاید اجتناب‌ناپذیر باشد، اما تبدیل آن به ابزار فشار و سود، انتخابی است که صنعت سیمان باید بابت آن پاسخگو باشد.
