کسری ۱۴ میلیارد دلاری تامین مالی در زیرساخت و تولید

وی ادامه داد: صبا تامین سهامدار عمده هلدینگ سرمایه گذاری صدر تامین (تاصیکو) همان هلدینگ معدنی زیرمجموعه شستا است و همچنین سهامدار عمده شرکت سنگ آهن مرکزی ایران با سهم ۱۹ درصدی است. از این حیث همواره برای ما بخش صنعت و معدن به خصوص در حوزه‌های مربوط به زنجیره تامین فولاد نقش کلیدی و پر اهمیتی داشته و تلاش کردیم از روش‌های مختلف تحلیل‌های مرتبط و حوزه‌های توسعه‌ای را بررسی کرده تا بتوانیم در این مورد پیشران باشیم. بنده در بورس تهران و نهادهای سرمایه گذاری هم فعال هستم و همواره سعی کردم آنجا هم برای صنعت فولاد توجه ویژه‌ای را در نظر بگیریم.

میرطاهر افزود: سهم تولیدکنندگان منطقه‌ای فولاد در جهان را اگر مشاهده کنید، خواهید دید خاورمیانه ۲ درصد، اتحادیه اروپا ۸ درصد، آسیا و اقیانوسیه ۷۴ درصد و کشور‌های CIS هم سهم کمتری از تولید فولاد را در اختیار دارند. با نگاهی به سهم کشور‌های منطقه در تولید فولاد خام، ایران دارای سهم ۳۰.۴ میلیون تن و عربستان ۹.۱ میلیون تن است. اگر ما نتوانیم در حوزه تولید فولاد خام سرمایه گذاری کنیم ممکن است عربستان در افق ۱۵ ساله از ایران پیشی بگیرد.

وی ادامه داد: میزان تولید فولاد کشور در سال ۱۴۰۱ میزان ۳۰.۴ میلیون تن بود که اگر میانگین قیمت فروش هر تن را ۵۰۰ دلار در نظر بگیرد، درآمد فروش فولاد ایران ۱۵.۲۱۵ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۱ بوده است. میانگین حاشیه سود در صنعت فولاد ۳۳ درصد است که این عدد در ایران به ۵.۰۲ میلیارد دلار می‌رسد. ما میانگین تقسیم سود در شرکت‌های فولادی را ۶۶ درصد در نظر گرفته ایم، زیرا سال قبل در همین حدود بوده است و ما میانگین ۱۰ ساله را در نظر گرفته ایم. در نتیجه ۳۴ درصد سود انباشته در شرکت‌ها باقی می‌ماند که برای سال ۱۴۰۱ بوده و عدد ۱.۷۰۷ میلیارد دلار بوده است.

میرطاهر بیان کرد: اگر در افق ۱۴۰۴ سرمایه مورد نیاز زیرساخت‌های احداث ۵۵ میلیون تن ظرفیت فولاد تامین شود، نیازمند ۱۰.۲۲ میلیارد دلار سرمایه گذاری بوده و بایستی این سرمایه گذاری انجام شود. این سرمایه گذاری در زیرساخت‌هایی اعم از ریل، بنادر، جاده، آب، برق، گاز، تجهیز معادن و هزینه‌های اکتشاف و … است.

وی تصریح کرد: چشم انداز توسعه صنعت فولاد نشان می‌دهد ظرفیت فولاد ایران تا سال ۱۴۰۴ به ۵۵ میلیون تن می‌رسد. پیش بینی آن است که تا سال ۱۴۱۰ ظرفیت فولاد خام به ۶۶ میلیون تن و تولید فولاد خام به ۴۴ میلون تن برسد. در سال ۱۴۱۰، ۲۶ میلیون تن آن مصرف ظاهری و ۸.۵ میلیون تن آن صادرات خواهد بود. این موضوع نشان می‌دهد که تولید ما همواره زیر ظرفیت اسمی بوده و این روند هم ادامه داشته است. ما متاسفانه حتی نتوانسته ایم به میزان ظرفیت اسمی هم تولید کنیم. عمده دلیل این اتفاقات هم این است که بزرگ‌ترین مشکل ما در حوزه صنعت فولاد و نیز سایر صنایع در حوزه تامین مالی و سرمایه گذاری است که مباحثی مانند تحریم هم در سالیان گذشته و دهه ۹۰ آن را تشدید کرده، چون نتوانسته ایم سرمایه گذاری خارجی زیادی داشته باشیم و از طریق بازار‌های پول و سرمایه داخلی هم نتوانسته ایم به خوبی منابع را به سمت صنعت فولاد هدایت کنیم. برای افق ۱۴۰۴ نیازمند ۱۰.۲۲ میلیارد دلار سرمایه گذاری در حوزه زیرساخت‌ها هستیم. اگر این مورد را با تورم ۴۰ درصد اصطلاحا رول اور کنیم و به سمت سال‌های آتی آن را جلو ببریم، حداقل ۲۴.۵ میلیارد دلار مجموع بودجه و سرمایه گذاری مورد نیاز ما برای زیرساخت‌های افق ۱۴۱۰ می‌باشد. اگر بخواهیم مجموعه هزینه مورد نیاز برای زیرساخت و تولید فولاد را به آن اضافه کنیم، حدود ۴ میلیارد دلار هم برای تولید فولاد به آن اضافه می‌شود مجموعا نیازمند هزینه سرمایه گذاری ۲۸.۹ میلیارد دلار برای رسیدن به اهداف چشم انداز ۱۴۱۰ برای ظرفیت اسمی ۶۶ میلیون تن فولاد هستیم. در این بین ۱.۷ میلیارد دلار سود انباشته در شرکت‌ها داریم که در ۸ سال آینده با یک تخمینی حدود ۱۴.۳۸ میلیارد دلار می‌شود. در واقع تنها ۱۴ میلیارد دلار را می‌توانیم از شرکت‌های فولادی تامین کنیم و در نتیجه ۱۴ میلیارد دلار کسری هزینه زیرساختی و تولید فولاد را در افق ۱۴۱۰ برای ظرفیت اسمی ۶۶ میلیون تن فولاد خواهیم داشت.

میرطاهر بیان کرد: در واقع ما سالی ۱.۸ میلیارد دلار معادل ۹۱ همت کسری خواهیم داشت. صنعت فولاد و صنعت سنگ آهن جز صنایع پر بازده در اقتصاد ایران به صورت متوالی و در بررسی‌های ۷۰ سال گذشته بوده و بخش قابل توجهی از صادرات ایران را تشکیل داده اند. اما متاسفانه به دلیل آنکه سرمایه گذاری کافی در زنجیره فولاد انجام نشده است ما دچار یک عقب ماندگی در توسعه زنجیره تامین فولاد شده ایم. امروز این هشدار را می‌دهیم که اگر به اندازه ۱۴ میلیارد دلاری که کسری داریم، این سرمایه تامین نشود نمی‌توانیم اهداف ۱۴۱۰ را محقق کنیم. بازار سرمایه و بازار پول ما باید در این حوزه فعال‌تر شوند. اگر نگاهی به ۱۴۰۱ داشته باشیم خواهیم دید صنعت فولاد از منابع بانکی ۵ درصد تامین مالی کرده و از بازار سرمایه حدود ۶ درصد بوده است که میانگین آن ۵.۵ درصد از طریق بانک و بورس بوده است.

وی بیان داشت: برای این تامین مالی باید ۴ راهکار اجرایی شود: ۱- جذب و آموزش نیروی متخصص در حوزه تامین مالی (باید رییس هیات مدیره و رییس کمیته حسابرسی تحصیلات مالی داشته باشند.) ۲- ایجاد بستر مناسب در شرکت‌ها (تغییر در چارت‌ها و تاسیس شرکت‌های تامین مالی) ۳- فرهنگ سازی و آموزش تامین مالی به مدیران صنعت فولاد ۴- استفاده از ظرفیت موجود شرکت‌های دارای تخصص تامین مالی در صنعت فولاد.

مدیرعامل گروه مالی صبا تامین در خاتمه نتایج ارائه خود را در گردهمایی و همایش تامین مالی در صنعت فولاد به این ترتیب ذکر کرد: امکان حصول به اهداف سند توسعه فولاد، امکان برنامه ریزی جهت جذب منابع مالی از بازار‌های پولی، سرمایه‌ای و ارزی، امکان هم افزایی ملی برای تحقق اهداف تولید و افزایش تولید ناخالص داخلی، امکان افزایش میزان اشتغال، امکان توسعه زیرساخت‌های ملی و استفاده سایر صنایع از پتانسیل‌های بالقوه ایجاد شده همانند انرژی، ریل و بنادر و نهایتا امکان افزایش میزان صادرات غیرنفتی و ارتقا رتبه کشور در میان تولیدکنندگان و صادرکنندگان.

.

.

.

.