رنج قیمت جذاب صادراتی محصول میلگرد ایران پایین‌تر از قیمت شمش صادراتی/ رکود بی سابقه و ضعف تقاضا در ماه پایانی سال
شیوا نیک وظیفه اینکه در پی هر دوره جهش و افزایش، یک مرحله اصلاح قیمت وجود دارد امری بدیهی است و جای نگرانی ندارد. این جزو ذات بازار است و به قانون سیکل ادواری بازارها معروف است. نگرانی فعلی از این بابت است که مسائل مبهم زیادی افق بازارها را مبهم و تیره کرده […]
شیوا نیک وظیفه
اینکه در پی هر دوره جهش و افزایش، یک مرحله اصلاح قیمت وجود دارد امری بدیهی است و جای نگرانی ندارد. این جزو ذات بازار است و به قانون سیکل ادواری بازارها معروف است. نگرانی فعلی از این بابت است که مسائل مبهم زیادی افق بازارها را مبهم و تیره کرده است و پایان این دوره اصلاح قیمت و تورم منفی مشخص نیست؛ برجام، تحریم‌ها، ترس و واهمه‌ای که بورس و سیاست‌های مالی و پولی دولت در مردم ایجاد کرده است و ادامه بی‌اعتمادی به سیاست‌های دولت که جمیع این عوامل یک نتیجه بیشتر ندارد آن‌هم تغییر رویکرد اقتصادی مردم است و در این مرحله ریال محوری به‌جای کالا محوری قرار می‌گیرد و در نهایت باعث فشار فروش در همه بازارها شده است و این‌گونه است که بازار شب عید امسال هیچ شباهتی به سالهای گذشته ندارد.
هفته گذشته گفته‌های مدیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان از این داشت که تا سه ماه آینده شرایط سیاسی تغییر جدی نخواهد داشت بنابراین ازآنجاکه اقتصاد بخصوص بازار فولاد شدیداً متأثر از مسائل سیاسی است وضعیت به همین صورت باقی می‌ماند. تنها عاملی که ممکن است شرایط را تغییر دهد مسئله نرخ ارز است. اگر دارائی‌های ایران آزاد شود محققاً قیمت ارز کاهش خواهد یافت و بالطبع اگر دارائی‌ها آزاد نشود و دولت برای جبران کسری بودجه پول چاپ کند قیمت ارز بالا می‌رود. اگر دولت برای جبران کسری بودجه به عملیات بازار باز روی آورد که احتمال آن بسیار قویست شرایط همین است و تا اردیبهشت‌ماه با توجه به موجودی انبارها تغییری حاصل نمی‌شود. همان‌طور که گفتیم درهرحال زمان فعالیت بازار با توجه به تعطیلات نوروز محدود است، حفظ نقدینگی در این شرایط و کاهش موجودی تا حد ممکن (نه صفر) سیاست تجار قدیمی است. فعالان بازار توجه دارند که قیمت تمام‌شده محصول در سال آینده با حذف قسمتی از یارانه سوخت و بالا رفتن دستمزد افزایش شدید خواهد داشت.
ابتدای هفته نیز با کف ۱۲ هزار تومان برای میلگرد به پایان رسید میانگین سایزهای تیرآهن نیز در دو سطح ۱۲۶۰۰ و ۱۲۸۰۰ معامله شد که این حجم از رکود و ضعف تقاضا در ماه پایانی سال بی‌سابقه بوده است. البته محرک‌هایی برای بازار میلگرد در ۱۴۰۰ هست، افزایش هزینه‌های تولید اعم از افزایش حامل‌های انرژی، افزایش حقوق و دستمزد، افزایش هزینه‌های حمل و… که جمع این موارد می‌تواند به افزایش ده‌درصدی هزینه تولید (ذوب و نورد) در سال بعد منجر شود. همچنین کاهش یا توقف تولید برخی واحدهای خصوصی ذوب به دلیل زیان ناشی از تولید و افزایش صادرات محصول شمش شرکت‌های دولتی و کمبود عرضه محصول میانی به بازار داخل و افزایش تقاضای صادراتی میلگرد در کشورهای همسایه به‌خصوص ترکیه و عراق با گسترش واکسیناسیون عمومی علیه کرونا و با توجه به رنج قیمت جذاب صادراتی محصول میلگرد ایران که پایین‌تر از قیمت شمش صادراتی است.
البته به‌صورت سالانه هم با ورود به فصل بهار و پیک مصرف داخلی فولاد شاهد تغییراتی در این محصول هستیم بعلاوه اینکه لغو برخی محدودیت‌های صادراتی و تسهیل در صادرات فولاد با توجه به اشباع بازار داخلی و نیاز کشور به ارز و زیاندهی برخی واحدهای تولیدی فولاد در سال جدید می‌تواند یکی از مهم‌ترین محرک‌ها در سال 1400 باشد. هرچند که باید دید در شرایط رکود فعلی بازار داخلی، جمیع این موارد می‌تواند منجر به تحریک تقاضا در بازار داخلی شود یا خیر.
