مدیرعامل شرکت گسترش صنایع و معادن:
توسعه بخش معدن از مسیر آموزش می‌گذرد
باتوجه به اینکه امروزه بخش معدن به یکی از حوزه‌های مهم اقتصاد کشور تبدیل شده، بحث آموزش فعالان این حوزه اهمیتی بیش از پیش پیدا کرده است.
به گزارش پایگاه خبری معدن‌نامه به نقل از انجمن سنگ آهن، نیاز به آموزش دوره‌ای بهره‌برداران و مسئولان فنی و ایمنی معادن نیز احساس می‌شود تا با استفاده از روش‌های نوین و رعایت اصول فنی و ایمنی، بهره‌برداری از معادن را بهینه‌تر کنند و میزان ضایعات ذخایر معدنی را به کمترین حد ممکن برسانند. از سوی دیگر معدنکاران باید علاوه بر مهارت‌آموزی آگاهی کافی نسبت به موضوعاتی از جمله حقوق دولتی، تعطیلی موقت، مزایده معادن، دریافت پروانه اکتشافی و حقوق خود داشته باشند. بنابراین جای خالی برنامه‌های آموزشی برای افزایش سطح دانش فعالان حوزه معدن از کارشناسان و متخصصان معدنی تا کارگر به چشم می‌خورد.
محمدحسین بصیری، مدیرعامل شرکت گسترش صنایع و معادن درباره ناکارآمدی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در حوزه معدن گفت: مسئله اصلی در شکل و نحوه بکارگیری نیروی انسانی کم‌تجربه در صنعت و بازار کار است. اساسا ناکارآمدی و عدم بهره‌وری نمی‌تواند در ابتدای امر برای افرادی که از تجربه کافی و موثر برخوردار نیستند، تعریف شود، بلکه مسئله اصلی در فرآیندی که افراد از دانشگاه تا شغل خود طی می‌کنند، دچار عارضه و قابل بهبود است اما باید نقش و مسئولیت‌های دانشگاه به‌عنوان یک نهاد علمی و شرکت‌ها به‌عنوان مقصد نیروی کار جوان بازتعریف و به‌شکلی واقع‌بینانه متناسب با نیازمندی‌های بازار کار بازطراحی و عملیاتی شود.
وی افزود: اعتماد به جوانان و توجه به توانمندی‌ها و انگیزه‌های ذاتی که دارند، همواره توانسته اثرات مثبت و غیر قابل انکاری بر جای بگذارد. تجربه این اعتماد در کشور وجود دارد و صرفا باید بنگاه‌های اقتصادی با طراحی و ارائه راهکارهای علمی و عملیاتی متناسب با شرایط بومی خود از این نیروی جوان بهره‌مند شوند؛ از این رو، مهم‌ترین دغدغه و مسئله در این موضوع فقدان برنامه‌ریزی واقع‌بینانه، فرآیندهای اثربخش و نبود اعتماد به نیروی جوان است که باید موردتوجه هر دو طرف دانشگاه و صنعت قرار بگیرد.
بصیری با اشاره به اهمیت تغییر رویکردهای سنتی و اداری به رویکردهای انسانی گفت: توسعه سرمایه انسانی در معدن تسریع در جبران کاستی‌های ایجاد شده است. وی تغییر نسل و تغییر در ترجیحات نسل آینده را مسئله مهمی دانست که اصلاح ساختار مدیریت منابع انسانی را اجتناب‌ناپذیر می‌کند، زیرا نسل جدید ترجیحات و تعاریف تازه‌ای از شغل در ذهن خود دارند و انطباق ساختارهای منابع انسانی با آن می‌تواند متضمن موفقیت و پیشرفت شرکت‌ها باشد.
بصیری بازتعریف نقش مدیریت منابع انسانی در سازمان‌ها به‌ویژه شرکت‌های بزرگ را هم از ضروریات این موضوع دانست و گفت: هماهنگی و همسویی فرآیندهای منابع انسانی با استراتژی کسب‌وکار شرکت‌ها موضوعی بسیار حائزاهمیت است که در دنیا و کشور‌های توسعه‌یافته به آن بسیار توجه می‌شود. ساختار و جایگاه منابع انسانی به‌عنوان یک شریک استراتژیک باتوجه به اهمیت بالای سرمایه انسانی در عصر کنونی باید بازتعریف و عملیاتی شود؛ از این رو پیشنهاد می‌شود شرکت‌های بزرگ در راستای برنامه‌ریزی و استقرار استراتژی‌های خود، راهکارهای نوین مرتبط با مدیریت سرمایه انسانی را به‌عنوان یک اصل و ارزش مدنظر قرار دهند و به آن توجه ویژه داشته باشند.
.
.
.
.
.
.
.
