تقویت صادرات یک اولویت است/ زمستان بازار مقاطع با افزایش قیمت همراه است

با نگاهی به روند قیمتی در سال 99 از ابتدای سال تا انتهای آن قیمت مقاطع تقریبا دو برابر شد که البته این افزایش قیمت به عرضه و تقاضا ارتباطی نداشت و سیاستهای پولی و مالی دولت و همچنین نرخ ارز مسبب آن بود که دولت در نیمه دوم سال، برای حل چالش هایش با سیاست پولی، به سمت بازار باز حرکت کرد و از طریق اوراق قرضه این مشکلات را برطرف ساخت، این روش تا بهمن ماه ادامه یافت و در نتیجه آن با افزایش پایه پولی و تزریق 570 میلیارد تومان پول به اقتصاد کشور، اثرات تورمی آن در فروردین و اردیبهشت نمایان شد.

انتهای سال 99 با رکود و افزایش شدید قیمتها پشت سر گذاشته شد. البته در همین مدت زمان در بخش عرضه حجم تولید به اوج خود رسید و تولید آهن اسفنجی به بیش از 24 میلیون تن و جمع تولید فولاد میانی هم از 26 میلیون تن عبور کرد. در همین سال شیوه نامه دولت برای کنترل بازار فولاد اعلام شد که عملاً نیمه دوم سال را با مشکلات زیادی مواجه کرد. بازار مقاطع سال 99 را با  5700 تومان آغاز کرد  و در مرداد ماه با افزایش به 11 هزار تومان رسید و پاییز با کاهش قیمت به 9 هزار تومان بازگشت و مجدد اسفند همان سال بازار مقاطع به 12500  تومان رسید. در همین مدت زمان یکی دیگر از سیاستهای غلط، عدم توجه به ارتباط مواد اولیه با محصول بود و بدون توجه به اینکه اگر محصول بازار نداشته باشد تکلیف آن چه می شود شاهد بودیم  گندله زیر قیمت کدال و کنسانتره با کمی اختلاف از کدال در بازار معامله می شد که صدمه ای به صادرات و تولید در این حوزه وارد کرد. در اواخر همین سال ، مجلس مصوب کرد 30 درصد سوخت صنایع فولاد به قیمت فوب خلیج فارس و بر مبنای نرخ سنا محاسبه شود که آن نیز در افزایش قیمت میلگرد مزید بر علت شد.

سال 98 نیز از سمت عرضه تولید افزایش یافت. در مجموع کل تولیدات فولاد افزایش یافت اما روند قیمت ها بر خلاف عرضه بود. قاعدتاً وقتی عرضه افزایش پیدا می کند قیمت ها باید کم شود یا در نهایت ثابت بماند در حالی که قیمت ها بالا رفت. قیمت میلگرد که در ابتدای سال به طور میانگین 49315 ریال بود در اسفند ماه به 64841 ریال رسیده بود. تنها در اسفند ماه کمی شاهد آرامش قیمت ها بودیم که مهمترین بخش آن به علت بروز بیماری کرونا ، توقف بازار و ترس از افزایش شدید قیمت ها در سه ماه آخر سال بود.  مهمترین اتفاقی که صنعت فولاد در نیمه دوم سال با آن مواجه شد بحران مواد اولیه بود، تشدید این بحران به این دلیل بود که به علت بارندگی و سرما، از یک طرف تولید آهن اسفنجی و گندله کاهش پیدا کرد و از طرف دیگر حمل و نقل آن با مشکل روبرو شد البته به شکل کلی سال 98 سال کم افت و خیزی برای بازار مقاطع محسوب می شد.

بهار 97 نیز با میانگین قیمت 2600 تومان آغاز شد و با افزایش نرخ ارز، میانگین قیمت میلگرد در مرداد ماه به 5700 رسید و در ادامه با ورود به بحث قیمت گذاری و هم چنین افت قیمت دلار از شهریور ماه، روند کاهشی قیمت آغاز شد. در ادامه با شروع پاییز روند کاهشی تشدید شد و در آذر ماه میانگین قیمت مقاطع با کاهش حدود 45 درصدی به 3000 تومان وارد گردید که این ریزش قیمت در سال 97، یکی از بزرگترین موج های کاهشی دهه اخیر بود و در نهایت قیمت مقاطع در سال 97 در کانال 5700 تومان به پایان رسید.

فروردین سال 96 بازار مقاطع با میانگین قیمت 1500 تومان شروع به کار کرد و در مرداد میانگین قیمت  بازار به 2400 تومان رسید و مجدد با ورود به فصل پاییز بازار بازار مقاطع کاهشی شد و در آذر ماه با کاهش به کانال ۲۱۰۰تومان رسید و در نهایت با قیمت مقاطع در کانال ۲۶۰۰ تومان پایان یافت.

این اعداد و فراز و فرودها در سالهای گذشته یک روند را به نمایش می گذارد؛ به عبارتی هر سال با ورود به پیک مصرف و تابستان افزایش قیمت را شاهد هستیم و این روال صعودی تا مرداد ادامه دارد و مجدد در تا انتهای تابستان کاهشی می شود و این کاهش تا فصل پاییز ادامه دارد و کف خود را در آذر ماه نشان می دهد و با ورود به زمستان مجدد شاهد افزایش قیمت خواهیم بود.

سال 1400 هم برای بازار مقاطع با رقم 12500 تومان آغاز شده و مرداد با قیمت 16 هزار تومان به اوج رسیده و با روند نزولی تا شهریور ماه به 14 هزار تومان بازگشته است و به نظر می رسد طبق الگوی تعریف شده که از سالهای پیش استخراج شد، پیش خواهد رفت.

به طور کلی و با نگاهی به سالهای اخیر تولید فولاد ایران بیش از تقاضای داخلی است به همین دلیل قطعا تقویت صادرات باید به عنوان یک اولویت قرار گیرد. با توجه به تحریم هایی که همچنان پابرجاست و به طبع آن محدودیت صادرات نفت و کاهش قیمت آن، صادرات فولاد جایگزین بخشی از درآمدهای نفتی شده است که طبعا دولت نمی تواند از آن چشم پوشی کند. تقویت صادرات برای کشور یک التزام است چون این اقدام اقتضای، مازاد است به علاوه اینکه به ارز آن نیز نیازمندیم و از طرف دیگر با صادرات ارزش سهام فولادسازها در بورس همچنان قوی و رو به رشد باقی خواهد ماند.

.

.

.

.

.

.

.

.