فــولاد سبـــز تبلــوری از مفهــوم توسعــه پایــــدار
صنعت فولاد سهم هفتدرصدی از تولید گازهای گلخانهای دارد، فعالین در این صنعت برای کاهش آلایندگی و برخورداری از مزیــــتهای اقتصــــادی، اجتمـــــاعی و زیستمحیطی به دنبال حرکت در مسیر تولید «فولاد سبز» هستند.
با تلاش زیـــــادی که در ســـالهــای اخیـــــر بـــــرای حسابسازی صنایع نسبت به محیطزیست انجامشده فولاد سبـــز؛ بهعنوان ضــــرورتی غیرقابلچشمپوشی نزدیکتر از همیشه است. در دنیای صنعتی امروز که افزایش گازهــــای گلخانـــهای و مصــــــرف بــــــالای سوختهای فُسیلی موجب ازدیاد روزافزون آلایندههایی شده که مشکلات فراوانی برای محیطزیست و سلامتی انســــانها ایجـــاد میکننـــد، در بیشتر بخشهای صنعتی تحقق مفهومی موسوم به «صنعت سبز» راهکار مقابله با این چالش شناخته میشود.
امروزه برندهای سبز فولادی، تبلوری از مفهوم توسعه پایدار و مبتنی بر اهمیت توجه به مسؤولیتهای اجتماعی و الزامات زیستمحیطی تلقی میشوند. صنـــعت فولاد با تولید «فولاد سبز» میتواند در کنار سودآوری بیشتر به کسب قدرت وبرتری در عرصـــــههای ملی، بینالمللی و صادرات نائل شود و حرکت به سمت تولید این فولاد موجب توفیق مادی و معنوی است چراکه محبوبیت نزد عموم مردم و اجتماع را به همراه دارد.
بدون تردید حرکت به سمت تولید «فولاد سبز» میتواند زمینه ارتباط خوب و سازنده بین صنعت و محیطزیست را فراهم کند و فضایی برای تبادل دستاوردها و تجربیات واحدهای صنعتی در حوزههای محیطزیستی مهیا کند.
حذف کورههای بلند که تولیدکننده مقادیر زیادی دیاکسید کربن و گازهای گلخانهای هستند در دستور کار صنعت فولاد سبز قرار دارد و این صنعت با یک شیب مطلوب دست به پذیرش کورههای الکتریکی قوسی زده است که جایگزین مطمئنی برای کورههای بلند که بهطورمعمول برای تولید فولاد استفاده میشود به شمار میرود.
صنعت جهانی فولاد برای تولید «فولاد سبز» در حال چرخش بهسوی تولید فولاد در کورههای قوس الکتریکی است و با توجه به پدیده گرمایش زمین و ضرورت کاهش تولید گازهای گلخانهای، تولید فولاد در کورههای قوس الکتریکی بهسرعت جایگزیـــن تولید فولاد به روش سنتی با مصرف زغالسنگ در کورههای بلند میشود.
حرکت به سمت «انرژی پاک» راه دیگر دستیابی به «فولاد سبز» است هرچند سالهاست که صنعت راهبردی فولاد بهعنوان یکی از صنایع انرژی بَر، بهرهمندی از انرژیهای تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار داده است ولی در حال حاضر سهم تولید انرژیهای پاک و تجدیدپذیر شامل نیروگاههای آبی و بادی و خورشیدی سهم قابلتوجهی در این صنعت نیست.
تولید انرژی با روشهای تجدیدناپذیر ماننـــد سیکل ترکیبــی، حــرارتــــی و گازی همچنان علاوه برافزایش آلودگی هوا و محیطزیست، سهم قابلتوجهی نیز در گرمایش زمین و تغییرات آب و هوایی و اقلیمی دارد.
صنعت فولاد ایران نیز که با محدودیتهایی انرژی الکتریکی در تابستان و محدودیتهای گازی در زمستان مواجه است بدون تردید برای تحقق تولید سالیانه حدود چهلوپنج میلیون آهن، فولاد و محصولات فولادی باید به دنبال توسعهٔ انرژیهای تجدیدپذیر باشد.
جایگزینی کورههای بلند با کورههای قوس الکتریکی و حرکت به سمت «انرژی پاک» تنها راههای دستیابی به فولاد سبز نیست، کاهش آلایندهها مهمترین هدف «فولاد سبز» است و این مهم میتواند از طریق بهکارگیری غبارگیرها و فیلترهای پیشرفته، بازچرخانی گازها و آبهای فرآیندی و یا حتی با کاشت نهال محقق شود.